De rel begint uit de hand te lopen nu ook de Spaanse El Pais en de Italiaanse El Libero vandaag de gewraakte spotprenten geplaatst hebben. Kranten in Noorwegen, Nederland, Zwitserland, Frankrijk en Duitsland verklaarden zich eerder deze week al solidair met de Denen die in de islamitische wereld gestraft worden met een boycot. Maar de hoofdredacteur van France-Soir heeft gisteren ontslag gekregen van zijn Egyptische baas, nadat zijn krant eerder deze week alle prenten had afgedrukt.
spotprent over de spotprent
van Tom in Trouw
Trouw schrijft vandaag in haar commentaar op deze affaire het volgende:
De hoofdredacteur van de France-Soir, die deze week de Deense cartoons ook publiceerde, schreef in een commentaar dat excuses aanbieden voor het uitoefenen van de vrijheid van meningsuiting niet gepast is, al helemaal niet aan vertegenwoordigers van landen die hun eigen burgers vrijheid onthouden: „Dat is de wereld op zijn kop. Nee, wij verontschuldigen ons nooit voor het feit dat we vrij zijn te praten, te denken en te geloven„. Gisteren werd hij ontslagen door de Egyptische eigenaar van de krant.
Nederlandse tekenaars verklaarden deze week dat ze de profeet Mohammed niet of alleen terughoudend durven te tekenen. „Het is een soort zelfcensuur„, zei de een. „Ik heb grote ramen en ik wil graag dat ze heel blijven.„ Een ander had geen zin in gelazer. „Waarom zou ik olie op het vuur gooien?„
Journalisten bieden excuses aan, worden ontslagen of plegen zelfcensuur. In Duitsland hadden ze in de jaren dertig een mooi woord voor dit verschijnsel:
Einschüchterung. Dat is precies wat zich in deze tijd voltrekt. Langzamerhand, sluipenderwijs.
Daarbij gaat het er niet in de eerste plaats om of je begrip kunt hebben voor moslims die zich door de cartoons gekwetst voelen. En ook niet over de vraag hoe verstandig het is ze te publiceren of hoe smaakvol (en geestig) de tekeningen zijn. Daarover moet je vrij van mening kunnen verschillen. Voorop staat dat het onaanvaardbaar is hoe sommige moslims en regeringen hun gekwetstheid uiten. Respect voor religie kan niet afgedwongen worden met intimidatie door degenen voor wie respect voor vrijheden niet bestaat. En, inderdaad, verontschuldigen is dan de wereld op z„n kop.
Bron:
trouw.nl
Dit commentaar leverde vandaag heel reacties op, die je op de website van trouw kunt lezen o.a. die van Koen:
Dat sluipende proces van Einschüchterung heeft bij ons eigenlijk al een geschiedenis van ruim 20 jaar. De burger zag al in de jaren ’80 dat er met de integratie op onderdelen zaken helemaal mis gingen, maar een échte discussie daarover moest door Pim Fortuyn worden geforceerd. Pas tóén ging bij de elite eindelijk de ogen open. En nu laten wij ons alléén nog maar bang maken, en nemen we al even sluipend afscheid van onze rechtsstaat…
Zeker door deze cartoon-affaire ben ik met andere ogen naar de boodschap van Theo van Gogh en Hirsi Ali gaan kijken. Wij in de westerse wereld nemen alles en iedereen -als daar aanleiding voor is- in cartoons op de hak. Of het nu de Paus is, de regering, president Bush… En dat moet ook zo blijven ook, als wij aan de Mullahs gaan toegeven is het straks de laatste keer dat we Bevrijdingsdag hebben gevierd… De woede over de cartoons bij de Mullahs kon nog wel eens meer over hénzelf en hun bedoelingen, dan over de cartoonisten zeggen. Géén excuses dus!
meer over deze affaire vandaag in Trouw.