Maandelijks archief: februari 2010

pulp for the millions [ 1 ]

de superhelden waren duur afgelopen week …

Spiderman 1962Afgelopen week versloeg de eerste Batman uit 1939 de eerste Superman uit 1938 tijdens een veiling. Beide superhelden verdienen nu definitief de status van million dollar man. Het wachten is nu op een superheld-fetisjist én miljonair die een miljoen neerlegt voor de eerste Spiderman in Amazing Fantasy uit 1962.

Printed in 1938, the Action Comics No. 1 features a picture of Superman on the front cover and is widely regarded at the single-most desirable edition ever created. The excellent condition of this particular comic is the primary reason it sold for such a sum. Rated at 8/10 for its quality, the copy is in far better condition than most of the approximate 100 that remain in existence.
 
Bron: lovereading.co.uk
Superman en Batman
de eerste Superman in 1938 10 cent per stuk is nu 1 miljoen dollar waard. De eerste Batman leverde drie dagen later zelfs nog meer op
A 1939 comic book in which Batman makes his debut sold at auction on February 25th for more than $1-million, breaking a record set just three days earlier by a Superman comic, Heritage Auction Galleries said. The Dallas-based auction house said the rare copy of Detective Comics No. 27 sold for a total of $1,075,500, which includes the buyer’s premium, to a buyer who wished to remain anonymous. The consigner wanted to remain anonymous as well.
 
Bron: theglobeandmail.com


Action Comics | Detective Comics | coverbrowser.com

ten hemel schreiend brutalisme

zojuist verschenen: Het reële paradijs van Albert Gielen
socialistische architectuur en stedenbouw in Praag 1948-1989
GielenIn het eeuwenoude Praag hebben tal van ingrijpende perioden en gebeurtenissen hun sporen nagelaten in de architectuur van de stad. Een bijzonder ingrijpende periode is die van het communisme, dat van 1948 tot 1989 het land in zijn ijzeren greep hield. Het twintigjarig jubileum van de Fluwelen Revolutie in oktober a.s. is een goede aanleiding om de balans op te maken en zowel de geïnteresseerde thuisblijver als de bevlogen reiziger te helpen de sporen van het communisme – hoe fel bekritiseerd ook – terug te vinden en als zodanig te herkennen.
 
De Praagse architecten van na de Tweede Wereldoorlog wilden in de stijl van het functionalisme blijven werken, maar de communistische heersers waren hier fel tegen gekant. Het tij leek te keren toen Tsjechoslowakije op de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 tal van nieuwe impulsen op het gebied van architectuur liet zien. Heel voorzichtig trachtte het land weer aan te knopen bij de internationale architectuur. Tijdens de Praagse Lente leek de aansluiting met het Westen gevonden te zijn, maar de militaire inval in 1968 deed alles weer teniet en daarmee was de Praagse lente voorbij. Er begon een ‘normalisatieproces’ en het reëel socialisme werd ingevoerd, zoals het socialisme in de oostbloklanden werd genoemd. Deze gids neemt de lezer mee naar de architectuur uit deze turbulente periode, niet alleen naar de afzonderlijke bouwwerken, maar ook naar de veel bekritiseerde uitbreidingswijken waar meer te zien is dan men in eerste instantie verwacht.
 
Bron: tsjechie.net
Officieel was kritiek verboden tijdens de – communistische – tijd van de bouw, maar in feite
werd de toren verafschuwd
omdat het te overheersend was
op de skyline van Praag
Žižkovská televizní věž
Žižkovská televizní věž
Toen ik in 1993 Praag bezocht, was ik ontdaan van dit horizonvervuilende gedrocht midden in de stad. Brutalistische oostblok architectuur is meestal ten hemel schreiend. Ironisch genoeg werd de televisietoren pas voltooid in 1992 na de Fluwelen Revolutie, terwijl bijna iedereen het verafschuwde. Nu het socialistische ding er eenmaal stond werd in 2000 een dappere poging gedaan het op te leuken met beelden van kruipende baby’s.
Žižkovská televizní věžis een televisietoren in de Tsjechische hoofdstad Praag. De constructie werd gebouwd tussen 1985 en 1992 op een heuvel in de wijk Žižkov. Naar deze wijk is de toren, die een hoogte heeft van 216 meter, genoemd. De Žižkovtoren valt op door zijn ongewone uiterlijk. Aan drie betonnen palen hangen blokken waarin de radiozenders, de observatieruimtes en het torenrestaurant zijn gevestigd. Het torenrestaurant hangt op een hoogte van 63 meter, een ander uitzichtpunt op 95 meter hoogte.
 
David ČernýSinds het jaar 2000 zijn de drie palen van de toren versierd met beelden van kruipende baby’s, ontworpen door de Tsjechische beeldhouwer David Černý. Zoals vele brutalistische bouwwerken in Centraal- en Oost-Europa werd de TV-toren niet op prijs gesteld door de Praagse bevolking. Officieel was kritiek verboden tijdens de – communistische – tijd van de bouw, maar in feite werd de toren verafschuwd omdat het te overheersend was op de skyline van Praag.
 
Bron: nl.wikipedia.org

couleur locale [ 1 ]

de kleur(en) van de jaren vijftig

In onze jeugdherinneren zijn het vaak geen grote dingen die ons bijblijven, maar eerder de ‘kleine dingen’. Bijvoorbeeld de lichtval in de keuken, de geur van een etui en de kleur van het bankstel bij oma. Het zijn blijkbaar de ‘kleine dingen’ die het doen, die het levenssap doen bruisen. Ik heb het zelf meestal met geuren en kleuren, maar beperk mij hier even tot kleur. Kleur is gebroken licht en licht is het eerste dat God schiep. Met kleur laten we zien hoe we ons voelen, lang niet altijd bewust en vaak collectief. Zo heeft elke tijd zijn couleur locale. Heel duidelijk is dat zichtbaar in de jaren vijftig toen de kleuren van onze kleding, interieurs en auto’s grotere verzadigingen hadden dan de kleuren die we tegenwoordig om ons heen hebben.

retro color set
de ‘verschoten’ kleuren uit de jaren vijfig hebben grotere verzadigingen dan de kleuren die we tegenwoordig gebruiken

Je kunt het pastelkleuren of verschoten kleuren noemen. Maar mij doen ze altijd denken aan technicolor en vooral aan Sissi: zonnig en zoet. Zo moest het na de Tweede Wereldoorlog ook zijn: De getraumatiseerde wereld omgaf zich in een ‘roze’ wolk van zachte kleuren. Een nieuw begin. In de loop van de jaren zestig zouden de kleuren geleidelijk weer op volle sterkte komen vooral in de jongerensubculturen. In het begin van de jaren zeventig vond het ook zijn neerslag in de massacultuur; de kleuren konden niet hard genoeg knallen en liefst in bonte combinaties. Technicolor was nostalgie geworden.

The Aviator
Martin Scorcese liet The Aviator uit 2004 in technicolor opnemen voor de juiste couleur locale

Technicolor [ nl.wikipedia.org ]