Possession is de zoveelste film van twee mensen die iets uit het verleden op het spoor komen, dit gaan onderzoeken, vervolgens nog meer op het spoor komen, het verder gaan uitrafelen en daardoor steeds meer ergens in verwikkeld raken. Maar ditmaal geen kerkgeheimen en gangsterbenden, maar wel een zoektocht van twee literatuuronderzoekers naar een verborgen liefde die langzaam maar zeker ook naar henzelf gaat verwijzen.
In april zag ik de verfilming van Sarah Water’s bestseller Fingersmith, een typisch Engels kostuumdrama met subliem acteerwerk. A.S.Byatt’s boek Possession heeft een parallel met Fingersmith: het speelt zich ook (gedeeltelijk) af in de Victoriaanse tijd en gaat (gedeeltelijk) over een schrijfster met een lesbische verhouding . Ook in Engeland zijn vrouwenstudies onder schrijfsters razend populair en worden feministen avant la lettre uit het verleden in kaart gebracht. Vaak blijken deze er dan een lesbische verhouding op na gehouden te hebben dat voor veel onderzoeksters geldt als het ultieme bewijs voor hun vrouw-zijn.
Possession speelt zich hoofdzakelijk in deze tijd af. Een Amerikaanse onderzoeker ontdekt een brief van de Victoriaanse dichter Randolph Henry Ash gericht aan de dichteres Christabel LaMotte. Hij raakt in contact met de biograaf van deze Christabel LaMotte, de jonge professor Maud Bailey. Samen ontrafelen ze het verleden en komen tot de ontdekking dat beiden in 1859 een geheime verhouding hebben gehad. Intussen bloeit er tussen de twee onderzoekers ook iets op.
De film is soms een beetje teveel in Hollywoodstijl neergezet en ik vind Aaron Eckhart slecht gecast als de literatuuronderzoeker Roland Michell. Ik zou hem eerder verwachten in de jungle met ontbloot bovenlijf, vechtend tegen krokodillen, maar niet tussen de archiefkasten. Gwyneth Paltrow speelt een mooie rol als ijskoningin die langzaam ontdooit. Het verhaal speelt zich af in heden en verleden en regisseur Neil LaBute heeft dat vaak mooi door elkaar gevlochten.
Bron: flakmag.com
