Dagelijks archief: zaterdag 14 april 2007

de laatste decadente schilder

binnenkort te gaan zien: tenstoonstelling Antoon van Welie (1866-1956)
Museum Het Valkhof Nijmegen, vanaf vandaag tot 12 augustus 2007

Aan het begin van deze eenentwintigste eeuw lijkt het er steeds meer op dat we ervan geschrokken zijn hoe rigoreus het modernisme in de vorige eeuw de officiële kunst(geschiedenis) heeft bepaald. En dat er misschien toch teveel ‘slachtoffers’ zijn gevallen onder diegenen die op de drempel stonden van het modernisme maar toch de traditie trouw bleven. De laatste jaren gebeurt het steeds vaker dat musea een poging wagen om deze kunstenaars te rehabiliteren. In het Museum voor Moderne Kunst in Arnhem was er vorig jaar een grote tentoonstelling gewijd aan het werk van John Raedecker. Het Valkhof Museum in Nijmegen wijdt nu een tentoonstelling aan een tijdgenoot van John Raedecker, de bijna vergeten schilder Antoon van Welie. De tentoonstelling opent vandaag en duurt nog tot 12 augustus.

Ophelia
Ophelia, 1898
„De laatste decadente schilder„. Die status verdient symbolist, portrettist en religieus kunstenaar Antoon van Welie (1866–1956). Na furore te hebben gemaakt met zijn symbolistische werk, ontwikkelde Antoon van Welie zich tot internationaal vermaard society-portrettist. Diva’s en dandy’s, adel en staatslieden poseerden voor hem. Van paus Benedictus XV en prins Hendrik tot actrice Sarah Bernardt en danseres Isadora Duncan. De flamboyante schilder was de portrettist van de internationale beau monde.
 
Kunstcritici, uit op soberheid en vernieuwing, hadden moeite met Van Welies stijl en flamboyante leven. Zijn grote internationale roem ten spijt heeft hij nooit de aandacht gekregen die hij vanwege zijn artistieke merites verdient. Met de expositie Antoon van Welie (1866-1956) – De laatste decadente schilder in Museum Het Valkhof krijgt Van Welie een plaats in de Nederlandse kunstgeschiedenis. Dit eerste grote monografische retrospectief vertelt met ruim 140 schilderijen, pastels en tekeningen uit meer dan 90 particuliere en museale collecties het intrigerende verhaal van Antoon van Welie, bejubeld en verguisd.
 
Bron: museumhetvalkhof.nl/welie.htm

Antoon van Welie
werd in 1866 geboren te Afferden bij Nijmegen. Hij volgde schilderopleidingen in Vught, Den Bosch en Antwerpen en ontwikkelde zich in de jaren 1890 tot een typische fin de siècle-kunstenaar: zelfbewust en mondain. Zijn eerste expositie, in 1899 in Antwerpen, trok vele bezoekers en werd positief besproken door de Franse schrijvers Anatole France en Jean Lorrain: de eerste aanzet tot furore was gegeven. De symbolistische schilderijen van Antoon van Welie uit deze periode doen denken aan het werk van de Engelse prerafaëlieten. Het zijn sprookjesachtige taferelen in een mysterieuze symbolentaal, gebaseerd op drama’s van Dante, Shakespeare en Maurice Maeterlinck.

Bron: museumhetvalkhof.nl/welie.htm

Antoon van Welie (1866-1956): De laatste decadente schilder

Dood in Venetië

Afgelopen nacht op BBC 2 : Morte a Venezia (1971) van Luchino Visconti
Dirk Bogarde in death in Venice
Dirk Bogarde in Morte a Venezia
Een bejaarde componist ontdekt tijdens zijn vakantie in een jonge Poolse toerist de schoonheid, die hij in kunst en leven vergeefs heeft nagestreefd. De alleen op een afstand gadegeslagen jongen wordt hem tot een obsessie, waardoor hij ondanks de wetenschap van een dreigende pestepidemie in Venetiëblijft.

luchinovisconti.net | Internationale Gustav Mahler Gesellschaft