(k)luchtig

zaterdagavond gezien: Maléna (2000) van Giuseppe Tornatore

Monica Belucci is de beeldschone Maléna, de mooiste vrouw uit een Siciliaans stadje. Wanneer ze over het plein gaat, kijkt iedereen. De mannen loeren ademloos en de vrouwen roddelen. Maléna is te mooi om waar te zijn en moet dus wel een hoer zijn. Maar niemand weet dat ze haar man, een soldaat die in dienst is, onvoorwaardelijk trouw is. De eigenlijke hoofdrol wordt gespeeld door Renato Amoroso, een schoffie van dertien waarin elke man zich gemakkelijk kan herkennen. Zoals Maléna de beauty is, zo is Renato het ontluikende beast. Maar hij weet dat hij voor haar gewoon een jochie is, dus kansloos. Toch laat hij zich door haar onbereikbaarheid niet uit haar buurt houden. Integendeel, hij gaat haar volgen en bespioneert haar in haar eigen huis.

Maléna
wanneer Maléna langskomt,
worden alle jongens wakker

En zo is Maléna ook een voyeursfilm. Het thema van de hitsige, glurende puber wordt totaal anders uitgewerkt dan in bijvoorbeeld een film als Dekalog 6 (1989) van Krzysztof Kieślowski. Regisseur Giuseppe Tornatore benadert het onderwerp (k)luchtig Italiaans, wat absoluut hilarische scenes oplevert, maar die daardoor niet echt diepte krijgen. Maléna is een film met een herkenbaar en dierbaar onderwerp dat in een te kluchtige vorm gegoten is. Je kunt ‘m alleen al kijken om Monica Belucci maar daarnaast blijven er genoeg vermakelijke en ontroerende scenes over die deze film toch de moeite waard maken.

Een groep 13-jarige jongens is verliefd op de mooie Maléna, de vrouw van een plaatselijke soldaat. Eén van de jongens, Renato, volgt haar constant en bespioneert haar bij haar meest intieme momenten. Maléna heeft een betoverend effect op het mannelijke deel van de bevolking in het dorpje waar ze woont, maar de vrouwen hebben hun oordeel over de buitenstaander snel klaar.
 
Bron: moviemeter.nl