de laatste der Mohikanen

gezien op WDR: The Last of the Mohicans (1992)

The Last of the MohicansIn 1826 verscheen de klassieker The Last of the Mohicans van de Amerikaanse schrijver James Fenimore Cooper (1789-1851). Hij was de zoon van een rechter, William Cooper die in 1785 de stichter was van Cooperstown in de staat New York. Het ligt zo’n honderd kilometer oostelijker dan Albany in een gebied waar de Engelsen en de Fransen elkaar tijdens de Vierde Franse en Indiaanse Oorlog (1754-1763) flink in de haren zaten. In 1763 moest Frankrijk met de ondertekening van het Vrede van Parijs afstand doen van al zijn bezittingen in Noord-Amerika ten oosten van de Mississippi.

Zo namen de Engelse kolonisten de Franse gebieden over en begonnen deze te koloniseren. Cooperstown (1785) was een van de vele nieuwe nederzettingen in de Verenigde Staten die in 1783 officieel onafhankelijk waren geworden. De beroemdste zoon van Cooperstown is waarschijnlijk de schilder Samuel B.Morse (1791-1872), die echter bekender is geworden als uitvinder van de telegraaf en als naamgever van het Morse alfabet. De schrijver James Fenimore Cooper was twee jaar ouder en moet Morse goed gekend hebben. In zijn jeugd zal Cooper zeker veel gehoord hebben over de Franse en Indiaanse Oorlog.

Fort William Henry
Fort William Henry aan Lake George

Een van de aangrijpendste gebeurtenissen was de overgave van Fort William Henry aan Lake George ten noorden van Albany. Het was in 1755 door de Engelsen gebouwd om de frontier te beschermen tegen de Franse indringers. In de zomer van 1757 werd het belegerd door de Franse commandant Louis-Joseph de Montcalm. De Britse officier George Monroe die de leiding had over Fort Henry was niet opgewassen tegen de Franse overmacht. Hij vroeg versterking bij het nabijgelegen Fort Edward en zond een koerier. Op de terugweg werd het antwoord vanuit Fort Edward door de Fransen onderschept. Fort Henry was nu op zichzelf aangewezen en kon geen stand meer houden. De Fransen boden Monroe vrije aftocht aan. De Engelsen konden weinig meer dan dit aanbod accepteren. Op de terugtocht naar Fort Edward werden ze door wraakzuchtige indianen aangevallen.

The Last of the Mohicans
Thomas Cole 1826
A Scene from The Last of the Mohicans

Over deze episode uit de Franse en Indiaanse Oorlog moet Cooper in zijn geboortestreek vaak verhalen gehoord hebben. Bijna zeventig jaar na de gebeurtenissen, kwam hij met zijn geromantiseerde verhaal, waarin de twee dochters van Monroe, Cora en Alice , een belangrijke rol spelen. Waarschijnlijk hebben Cora en Alice nooit bestaan. In de Verenigde Staten zijn het bekende romanfiguren.

The Last of the Mohicans werd onmiddellijk een succes. Thomas Cole (1801-1848), de vader van de Hudson River School schilderde kort na het verschijnen van het boek in 1826 vier schilderijen die episodes uit Cooper‘s roman illustreren.

The Last of the Mohicans
Thomas Cole 1827
Cora Kneeling at the Feet of Tanemund
In 1826, the same year that Last of the Mohicans was first published, Cole painted his first landscape based on the popular narrative, Landscape with Figures: A Scene from “The Last of the Mohicans.”1 In the story, the scout Hawkeye infiltrates the camp of the Delaware‘s in the attempt to save Cora and Alice Munroe. But Cora is condemned to go with the treacherous Magua back to the Huron camp. In his 1826 painting, Cole paints the final climatic scene. En route with Magua, Cora, finally exclaims to her captor, “Kill me, if though wilt, detestable Huron, I will go no farther!” At this point, the Mohican Uncas appears, “leaping frantically, from a fearful height upon the ledge. Magua recoiled a step, and one of his assistants, profiting by the chance, sheathed his own knife in the bosom of the maiden.” Uncas becomes maddened by the murder of Cora, and is then killed by Magua. Hawkeye arrives just as Magua is clinging to a precipice, having attempted his escape by leaping over a chasm and falling short. Standing over the bodies of Uncas and Cora, Hawkeye shoots Magua.
 
Bron: external.oneonta.edu

En de film uit 1992? Dat is een typisch product uit de jaren negentig met veel glamour. Cake-and-eat-it. Het originele verhaal wordt evenveel geweld aangedaan als de slachtpartijen in de film laten zien. Dit is geen romanverfilming meer, maar een MTV-clip gebaseerd op het boek. Amerikanen vonden in 1992 de film in ieder geval leuk om naar te kijken. Het werd een van de grote kassuccessen dat jaar.

This is the MTV version of gothic romance, a glam-opera of rugged, pretty people from long ago. (…) Besides, novelist Cooper’s vividly drawn savages and frontiersmen were hardly the stuff of hard-nosed realism. This movie is the Cooper pulp of its day.

Desson Howe, Washington Post

The Last of the Mohicans [ en.wikipedia.org ]
bespreking van Desson Howe in de Washington Post, september 1992