Als peuter leef je in het animistische stadium. Dat weet ik zo zeker omdat ik a) al eens peuter ben geweest b) wel eens stoned ben geweest (waardoor er een weg terug bleek te zijn) en c) door talloze animatiefilms, van Fantasia tot Toy Story.

Voor het animistische bewustzijn is alles bezield en lopen dingen en levende wezens in elkaar over. De deurknop, ook al kent deze zijn (of haar) plaats, heeft een eigen wil. Als de zon schijnt heeft deze een stralende lach. Schaduwen zijn flinterdunne figuren. Dat we van het animistische stadium afscheid hebben genomen, heeft volgens mij een praktische reden. Het is nogal vermoeiend en vaak bedreigend als álles blijkt te leven.

Maar soms is het prettig om de fantasie even haar gang te laten gaan. Het is een kracht die alles vloeibaar maakt. De saaiste straat kan veranderen in een avontuur als deze door het toverstafje van de verbeeldingskracht is aangeraakt. Elk gevel blijkt een gezicht te zijn met een eigen karakter. Ramen worden ogen, met of zonder wenkbrauwen.

Vijf jaar geleden maakten we verschillende stadswandelingen door Brussel en fotografeerde Michaela details in de voorgevels van de historische panden. Het leverde een mooie fotoreportage op van karakteristieke ramen en deuren in Art Nouveau stijl.

Als Brussel een mekka voor de Art Nouveau is, dan is New York dat voor de Art Deco. José Guizar, een grafisch designer uit New York, kwam op het idee om ramen in New York op een bijzondere manier de documenteren. Hij maakte eerst foto’s en zette deze daarna om naar strakke, puntgave vectorafbeeldingen. Op internet begon hij het project windowsofnewyork.com waar we in het raam van onze browser door de ramen van New York kunnen scrollen. Elk raam is geadresseerd zodat we het met Google Streetview kunnen opzoeken.

Mijn hele leven ken ik al het opschrift boven de zwaluw op het legendarische luciferdoosje: säkerhets tändstickor. Waarschijnlijk mijn eerste Zweedse woorden. Daaronder stond: manufactured at Uddevalla. Het klonk als het Timboektoe van het Noorden: Uddevalla.

Samen met het blikje van Brasso, de doos van Brillo en de flesjes van Coca Cola en Maggi is het luciferdoosje van Svalan voor mij een fetisj in merkenland. Als het waar is dat merken ons onderbewustzijn koloniseren, dan zijn het in ieder geval deze merken.

Maar soms duiken er ook totaal onbekende merken op, die ik van harte een plekje in mijn  onderbewustzijn gun. Ik beperk mij hier even tot lucifermerken. Dat is geen willekeur. Mijn liefde voor postzegels en voor lucifermerken gaan namelijk heel goed samen. Ik hou van miniaturen. En van lucifers. Ze zitten niet voor niets in mijn overlevingspakket.

vintage matchbooks [ pinterest.com ]

De look and feel van web 2.0 wordt tegenwoordig sterk bepaald door strakke vectoren en heldere kleuren. 3D is uit, flat design is in. Op dit moment ben ik bezig om met Adobe Illustrator CS vectorillustraties te maken voor een website. Ik werk met een serie van tien paletten van drie tot zes kleuren. Van iedere kleur zijn er telkens drie tinten: één dekkende basistint en een lichtere en donkerder variant die reageert op de kleur van de ondergrond.

Ryan Meis en zijn vrouw Sarah Labieniec uit San Francisco vormen samen Lab Partners. Ik ontdekte hun werk in 2008 via Grain Edit. Ze maken subtiele grafische ontwerpen en illustraties in een geabstraheerde retro stijl met een voorkeur voor roze en pasteltinten.

Naast hun website is er ook een blog, en een pagina op Facebook, Flickr en Pinterest. De pagina op Pinterest geeft een aardige blik op de inspiratiebronnen van Lab Partners. Je vindt er o.a. Skandinavisch keramiek uit de jaren vijftig en Mid Century Modern interieurs. Ook vond ik onderstaande vintage Season’s Greeting die door Lab Partners ontworpen had kunnen zijn.

Lab Partners

In de negentiende eeuw waren de filosofie en de wetenschap in de greep gekomen van het zogenaamde Heraklitisme, de leer van het radicale “worden”. Met Hegel voorop volgden de filosofie en de wetenschap. Marx met zijn historisch materialisme, Ranke met zijn historisme en Darwin met zijn evolutietheorie. Dit betekende dat alles ten prooi viel aan de woeste maalstroom van het “worden”. Ook de kunsten ontkwamen er niet aan.

Architectuur, industriële en grafische vormgeving werden het slachtoffer van eclecticisme. Het neo-classicisme en de romantiek aan het begin van de eeuw waaierden via Biedermeier en Regency Style uit in een lange reeks neo-stijlen. De Victoriaanse tijd was in wezen stijlloos geworden en leek wat dat betreft erg op onze postmoderne tijd. Alles leek weer te kunnen. Retro forever.

In het Victoriaanse tijdperk (1837-1901) werd ook de clip art uitgevonden: naslagwerken met litho’s van zorgvuldig gekopieerde ornamenten, onderverdeeld in historische stijlen. Zo konden architecten en vormgevers kiezen uit neo-gotiek, neo-barok, neo-rococo, neo-renaissance, enz… Digitale clip art is de erfgenaam van deze plaatjesboeken.

Digitale clip art is onafhankelijk van de resolutie. De afbeeldingen zijn opgebouwd uit vectoren. Clip art fabrikant Vectorians is zich blijkbaar bewust van de Victoriaanse wortels. De vintage vectors (clip art) worden niet zomaar op de grote hoop van het Victoriaanse eclecticisme geveegd. Een goed verzorgde vintage style guide begeleidt de gebruiker in de vormgeving van de negentiende eeuw.

Het modernisme van de twintigste eeuw lijkt een intermezzo geworden tussen het eclecticisme van de negentiende eeuw en de retro van de eenentwintigste eeuw.

ragpickinghistory.co.uk | a vintage style guide

Woest & Vredig 2.0 is HTML5 en CSS proofed en responsive. Dat betekent dat hij voldoet aan de nieuwste webstandaard. Deze moet naar verwachting tot 2022 voor stabiliteit op het world wide web zorgen. Met responsive wordt bedoeld dat het ontwerp geoptimaliseerd is voor het mobiele internet. Op smartphones en tablets zal deze soepel schalen.

De vormgeving is gebaseerd op het WordPress Theme Twenty Thirteen. Sommige elementen van Woest & Vredig 1.0 zijn omwille van de continuïteit bewaard gebleven. Er is gekozen voor een ruimere opzet: de tekst staat in een grotere letter met een wijdere regelafstand. Er is meer witruimte waardoor er een betere balans gekomen is tussen tekst en beeld.

Op desk- en laptops staat rechts  een kolom met daarin een zoekoptie, een tag cloud, een overzicht van onderwerpen, een gallery en de mogelijkheid om in het archief (ruim 3500 berichten verdeeld over 22 onderwerpen) te grasduinen. Op mobiele apparaten verschijnt deze kolom onder de berichten. Helemaal onder is een overzicht van 14 verschillende series die in de afgelopen tien jaar verschenen zijn.

Hopelijk blijven de kinderziekten uit