Leipziger Schule in Assen

Realisme uit Leipzig – Drie generaties Leipziger Schule
Drents Museum Assen, nog t/m 10 mei 2009

Neo RauchAfgelopen najaar bezocht ik met René de tentoonstelling van de Neue Leipiger Schule in het CobraMuseum in Amstelveen. Deze groep schilders vertegenwoordigt geen duidelijke stroming en heeft geen groepsideaal. De naam is een containerbegrip geworden voor alle schilders die gevormd zijn aan de Hochschule für Grafik und Buchkunst in Leipzig. Inmiddels zijn dat drie generaties. In tegenstelling tot de tenstoonstelling in Amstelveen, is in het Drents Museum niet alleen werk van de Neue Leipiger Schule maar ook van de eerste twee generaties te zien. Deze werden in de DDR-tijd nog geschoold in het sociaal realisme. Anders dan in het vrije Westen met zijn vrije expressie werd in de DDR in de jaren vijftig en zestig nog traditioneel teken- en schilderonderwijs gegeven. De kunststudenten uit Leipzig hebben het tekenen daarom goed in de vingers zitten. Ook zijn ze sterk beïnvloed, beter gezegd geïndoctrineerd, door de beeldtaal van het sociaal realisme. De derde generatie die zich de Neue Leipziger Schule is gaan noemen, bestaat grotendeels uit dertigers (alleen het boegbeeld Neo Rauch is inmiddels 48) die gingen studeren toen de muur net gevallen was. Deze generatie kon zich voor het eerst op het Westen gaan richten, maar bleef tegelijkertijd putten uit de beeldtaal van het sociaal realisme. De schilderijen van Neo Rauch zijn een delirium van figuratieve samples met een quasi-cryptische betekenis. Eenentwintigste eeuws surrealisme of juist engagement? l’art pour l’art misschien? Zijn schilderijen roepen bij mij teveel vragen op terwijl mijn fascinatie voor zijn beeldraadsels uitblijft. Dan resteert er slechts een vermoeid gevoel.

Matthias Weischer
Matthias Weischer 2003
Living Room, olie op doek, 170 x 190 cm
de retro interieurs van Weischer’s zijn leuk om naar te kijken
De Leipziger Schule is officieel geen kunststroming, maar verbindt door zijn naam een grote groep kunstenaars die allen zijn opgeleid aan de Hochschule für Grafik und Buchkunst in Leipzig, van oudsher een praktijkgerichte opleiding. In tegenstelling tot het kunstonderwijs in West-Duitsland, waar de nadruk lag op het leren ontwikkelen van het concept van een werk, werd op de Hochschule voornamelijk aandacht besteed aan de traditionele en technische aspecten van het maken van kunst.
 
Bron: drentsmuseum.nl

Drie generaties Leipziger Schule

eerste generatie
De kunstenaars Bernard Heisig (1925), Werner Tübke (1929-2004) en Wolfgang Mattheuer (1927-2004) waren allen, eerst als student en later als docent, verbonden aan de Hochschule. Deze kunstenaars werden beroemd in de jaren zestig van de vorige eeuw en worden ook wel aangeduid als de eerste generatie van de Leipziger Schule. Heisig, Tübke en Mattheuer vestigden de reputatie van Leipzig in de DDR als kunstcentrum.

tweede generatie
Onder de studenten van Heisig, Tübke en Mattheuer bevonden zich de schilders Ulrich Hachulla (1943) en Arno Rink (1940) die tot de tweede generatie Leipziger Schule worden gerekend. Ook zij gaven les aan de Hochschule en leidden de derde generatie Leipzigers op.

derde generatie
De schilders van de derde generatie worden de „Neue Leipziger Schule„ genoemd. De meeste kunstenaars ( waaronder Christian Brandl, Jan Dörre, Isabelle Dutoit, Falk Gernegroß, Matthias Ludwig, Ulf Puder, Johannes Rochhausen, Michael Triegel, Miriam Vlaming en Matthias Weischer) zijn rond de dertig jaar oud en maakten de laatste jaren van het socialistische regime mee, maar ook haar ineenstorting met de val van de muur in 1989. De samenvoeging van traditie en moderniteit speelt een grote rol in hun schilderijen en de beeldpoëzie is bij velen nog onmiskenbaar Oost-Duits: de onwerkelijke taferelen, de dromerige complexiteit, de verborgen betekenissen.De bekendste kunstenaar van deze generatie en inmiddels wereldberoemd, is Neo Rauch, waarvan op de tentoonstelling ook werk te zien is.

Leipziger Schule [ drentsmuseum.nl ]