Georges Rouget (1781-1869) kwam in 1796 op het atelier van Jacques-Louis David in Parijs en werd een van zijn favouriete leerlingen. Rond 1813 moet door een anonieme schilder op het atelier van Rouget het onderstaande portret van de toen 65-jarige David geschilderd zijn. Bij classicistische portretten zie je vaak een schema met ideale proporties doorschemeren. Zoals elke visagist weet, dragen klassieke verhoudingen bij aan de face value, maar maken de afwijkingen een gezicht juist spannend. Dat is ook in het portret van David zichtbaar. Terwijl de ogen vrijwel gelijkvormig geschilderd zijn, doorbreekt de scheve mond de symmetrie van het gezicht.
Net als bij het zelfportret van Pierre-Henri de Valenciennes heb ik David‘s portret met Photoshop vereenvoudigd om het schema naar voren te halen. Daarna heb ik met zwarte ballpoint variaties op dit schema getekend.
volg de meester [ 1-10 ]
van oude meesters en dingen die niet voorbijgaan [ PDF ]