De tijdgeest van de jaren zeventig is fel van kleur. Wie had er in die tijd geen knaloranje lampje of wekkerradio op het nachtkastje staan? Het waren ook de gouden jaren van de zogenaamde display fonts, letters die om aandacht schreeuwen. Reclamebureau’s en schoolkrantredacties hadden stapels wrijfletters liggen met namen als Amelia, Bottleneck, Caslon Black, Futura Black, Profil, Quicksilver, Stencil en Stop. Een iconisch lettertype uit de jaren zeventig is de Cooper Black. Deze was in 1921 ontworpen door Oswald Bruce Cooper maar werd pas vanaf de late jaren zestig massaal gebruikt.

Dankzij fonts in use en een een paar andere bronnen wist ik de namen te achterhalen van een aantal fonts op de hoezen van bovenstaande singles.

Bohanon variatie op de Bottleneck, Chwast Art Tone en Boot Black
Mud Madeleine Shaded
Heino variatie op de Frankfurter (Roundel van Mecanorma)
Freddy Fender Premier Shaded
Brotherhood of Man Lazy Bones
Telly Savalas ICT Neon
Udo Jürgens Bullion
The Trammps Thorne Shaded
Donna Summer Sans Serif Shaded

