Maandelijks archief: januari 2008

post-koloniaal

magische schilderijen van Carla Kranendonk

Frans Post was een van de eerste Europeanen die de Nieuwe Wereld vastlegde. Tussen 1636 en 1644 tekende en schilderde hij in Nederlands-Brazilië (Pernambuco) en probeerde objectief vast te leggen wat hij daar allemaal zag. Toch had hij een onvermijdelijk ‘blanke’ visie. Hij bleef niet alleen een Europese schilder; in de eerste plaats was hij een Hollandse schilder uit de zeventiende eeuw die met topografische precisie zijn werk deed.

Vierhonderd jaar later is Europa een kruispunt van culturen geworden en lijkt het Avondland in een identiteitscrisis. Sinds Picasso in 1907 zijn demoiselles d’ Avignon schilderde, is de blanke kunstenaar gewend aan multi-culturele cut ‘n paste, aan deconstructie en reconstructie, aan vrije verbeelding en vrije interpretatie. De schilderijen van Carla van Kranendonk staan op het eerste gezicht helemaal in de etnische Afro-amerikaanse traditie. Maar ze leunen daarbij ook op het (Europese!) structuralisme en de relativering en herinterpretatie van de blanke Westerse cultuur door de bril van niet-Westerse culturen.

Kranendonk
uit de serie Black Heroes, 2007
zonder titel, 145 x 150 cm
Galerie 25 Limited Amsterdam
De schilderijen van Carla Kranendonk laten zich lezen als verhalen. Verhalen van zwarte Afrikanen, nakomelingen van de slaven in Amerika of Caribisch gebied, die dromen van een terugkeer naar een welvarend, economisch sterk Afrika. Die reizen met een koffer vol persoonlijke herinneringen, op mooie schoenen die symbool staan voor vrijheid en zelfstandigheid. Op de doeken van Carla Kranendonk komen behalve koffers, ook veel schoenen voor: fraai versierde slippers, stevige stappers of hoge hakken. Van vrouwen die op straat zitten temidden van hun voor Afrika zo typerende koopwaar: palmolie, maggiblokjes, colanoten en blikjes instant melk.
 
Deze portretten van zwarte vrouwen en mannen, Kranendonks helden, zijn een vervolg op een portret dat de kunstenares in 2004 maakte van haar Surinaamse schoonmoeder. Een monumentaal portret dat beschouwd kan worden als een hommage aan dé zwarte vrouw. Carla Kranendonk reist geregeld naar haar familie in Suriname en Senegal en komt dan terug met genoeg inspiratie voor nieuwe beelden vol symbolen en betekenissen.
 
Bron: galeries.nl

carlakranendonk.nl

surrealistische soap

begonnen aan het eerste seizoen van Twin Peaks op DVD

Achttien jaar geleden keek ik iedere zondagavond bij de VPRO naar de ondoorgrondelijke whodunit van David Lynch en Mark Frost . Ik had van de Amerikaanse Buñuel al verschillende films gezien: Eraser head (1977), The Elephant man (1980), Dune (1984) , Blue velvet (1986) en Wild at Heart (1990). Maar de televisieserie maakte Lynch uiteindelijk bij het grotere publiek bekend. Twin Peaks zorgde voor een hype en betekende de definitieve doorbraak van de donut in Nederland.

titelscherm van Twin Peaks
‘who killed Laura Palmer?’

De hoofdrol werd gespeeld door Kyle MacLachlan, een van de vaste acteurs van David Lynch, die ook al de hoofdrol speelde in Dune (1984) en Blue Velvet (1986). Andere memorabele rollen werden gespeeld door Sherilyn Fenn (foto rechtsonder) als Audrey Home en Lara Flynn Boyle als Donna Hayward.

Sherilyn FennTwin Peaks blijft ( … ) bekend staan als één van de meest fascinerende projecten uit de geschiedenis van tv, én als een meesterwerk dat had kunnen zijn. De serie begint met de moord op een locale beauty queen, Laura Palmer (Sheryl Lee). De plaatselijke politie, aangevoerd door de recht-door-zee sheriff Harry S. Truman (Michael Ontkean), kan de zaak niet aan en roept de hulp in van het FBI. Speciaal agent Dale Cooper (een kostelijke Kyle MacLachlan), wordt naar het slaperige stadje gestuurd – een vrolijke man, die gek is op zwarte koffie, en zich verder bezighoudt met boeddhisme, spiritisme en deductie. Gaandeweg krijgen we zicht op de verschillende inwoners van Twin Peaks, die allemaal een verborgen leven leiden, allemaal lijken in de kast hebben, of het nu drugs is, verzekeringszwendels, buitenechtelijke liaisons of iets anders. Voeg daar nog de geesten aan toe, die na een paar episodes beginnen opduiken, en het resultaat is een bizarre trip, die meer had kunnen zijn dan wat het is, indien men Lynch en co-auteur Mark Frost hun zin had laten doen.
 
Bron: digg.be

Twin Peaks DVD boxHet duurde tot in 2002 voor het eerste seizoen van Twin Peaks op dvd werd uitgebracht door Paramount. De dvd-set van het eerste seizoen bevatte alle afleveringen van het eerste seizoen en de oorspronkelijke pilot. De pilot was de reden waarom het zo lang wachten was op de dvd-release, omdat de rechten ervan in handen waren van een ander bedrijf. Van de pilot werden twee versies gemaakt: de gewone eerste aflevering van de tv-serie en een afgeronde tv-film, met een apart einde dat speciaal voor die versie werd gefilmd. De bedoeling van ABC was dat, als de serie niet aansloeg bij het publiek, de pilot met het speciale einde, nog als een op zichzelfstaande film kon worden uitgebracht in Europa. De oplossing van de moord op Laura Palmer is heel anders in deze “Europese” tv-filmversie van de pilot dan in de serie. (Bron: nl.wikipedia.org)

twinpeaks.org | Twin Peaks [ lynchnet.com ]

indringend portret

afgelopen weekend las ik een essay van Léon Hanssen
over de ontmoeting tussen Virginia Woolf en Gisele Freund

& daarna zoekend op het web kwam ik een fotopagina tegen over Vita Sackville-West, Virginia Woolf en de Bloomsbury groep met daarin opgenomen een portret van Virginia Woolf uit een historische fotosessie.

Virginia Woolf
Virginia Woolf, gefotografeerd door
Gisele Freund op 23 juni 1939

Gisele FreundAls 1938 der Agfacolor-Diapositivfilm in Frankreich auf den Markt kam, begann Gisele Freund, eine Sammlung von Farbporträts von Schriftstellern anzulegen. Sie fotografierte die Autoren, die sie meist durch Monnier kennengelernt hatte, in regelrechten Porträtsitzungen bei Lampenlicht. Die Bilder bekamen dadurch eine ruhige ästhetische Einheit, die an die Konzeption der Galerie contemporaine von Nadar und anderen Fotografen des Second Empire erinnerte. In etwa eineinhalb Jahren nahm sie in Paris und London über achtzig Schriftsteller auf, von denen später viele zu den wichtigen Autoren des zwanzigsten Jahrhunderts gezählt wurden: Aragon, Breton, Benjamin, Cocteau, Colette, Eliot, Éluard, Gide, Joyce, Koestler, Montherlant, Rolland, Shaw, Valéry, Wilder, Woolf, Zweig u. a.

Dieses einzigartige Farbporträt-Werk wurde erst viele Jahre nach dem zweiten Weltkrieg publiziert und begründet heute Freunds Berühmtheit als Porträtistin des Geistes. In manchen Fällen – Joyce, Malraux und Woolf – ist Freunds Bildnis so stark ins öffentliche Bewusstsein eingegangen, dass es kanonisch für die Figur selbst steht. Als François Mitterrand 1981 französischer Staatspräsident wurde, kannte er diese Ahnengalerie, und er bat Freund, sein offizielles Porträt aufzunehmen. Sie setzte ihn wie die Schriftsteller von einst ins Lampenlicht. Ein Jahr darauf wurde sie mit dem Orden der Légion d„honneur ausgezeichnet.

Bron: de.wikipedia.org