In 1975 maakte ik voor het eerst kennis met het werk van Arno Arts via Hank the Knife and the Jets. Mijn vriendje had het debuutalbum The Guitar King met een hoes van Arno in fotorealistische stijl. Ik had (en heb nog steeds) twee singletjes.

In 1975 maakte ik voor het eerst kennis met het werk van Arno Arts via Hank the Knife and the Jets. Mijn vriendje had het debuutalbum The Guitar King met een hoes van Arno in fotorealistische stijl. Ik had (en heb nog steeds) twee singletjes.
Het Frans-Duitse Arte zond gisteren de documentaire Yéyé Revolution 1962-1966 uit met mooie beelden uit de eerste helft van de jaren zestig, toen de meeste televisieprogramma’s nog in zwart-wit werden opgenomen. Sommige sterren, zoals Françoise Hardy leken wel voor zwart-wit televisie geboren. Als halverwege de jaren zestig de eerste kleurenbeelden verschijnen, gaat er voor mij toch wat van de magie verloren. De eerste jaren van het decennium komen het mooiste naar voren in het zwart-wit van Psycho en op-art.
Op 5 augustus 1967 verscheen The Piper at the Gates of Dawn, het allereerste album van Pink Floyd. Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag is er in het Victoria & Albert Museum in Londen de tentoonstelling Their Mortal Remains te zien. Liefhebbers van Pink Floyd die aankomende week nog wat tijd en geld over hebben, zouden nog snel even naar Londen moeten gaan, want volgend weekend sluit de tentoonstelling weer.
Vandaag, morgen en zondag is in Monterey (CA) de jubileumeditie van Monterey Pop 1967 met onder anderen Leon Bridges, Father John Misty, Regina Spektor, Norah Jones en Jack Johnson. Ook Phil Lesh speelt er met zijn nieuwe band. De bassist van The Grateful Dead stond er een halve eeuw geleden op hetzelfde podium.
De Summer of Love trapte een halve eeuw geleden af op het Monterey festival [trouw.nl]
Dertig jaar geleden leerde ik Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band pas goed kennen. Dat kwam door de documentaire It was twenty years ago today die op 1 juni 1987 werd uitgezonden. Een vriend nam deze voor mij op en ik draaide de VHS-cassette net zo grijs als het vinyl. Meer nog dan Rubber Soul, zette Sgt. Pepper’s de kroon op de psychedelische revolutie. De Beatles schreven individueel nummers over bewustzijnsverruiming: Harrison met Within you without you, Lennon met Lucy in the sky with diamonds en Mc.Cartney met Fixing a hole. En Lennon en McCartney schreven samen het magnum opus A day in the life.
In It was twenty years ago today liep Allen Ginsberg (1926-1997) langs alle tracks en verklaarde ons de inhoud. Ook George Harrison, George Martin, Timothy Leary, Abbie Hoffman en Derek Taylor werkten aan de documentaire mee. Inmiddels zijn ze allemaal overleden. Ik ben erg benieuwd naar de allernieuwste terugblik op It was fifty years ago today die afgelopen vrijdag in Engeland in première ging.
Side One
Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band
With a Little Help from My Friends
Lucy in the Sky with Diamonds
Getting Better
Fixing a Hole
She’s Leaving Home
Being for the Benefit of Mr. Kite!
Side Two
Within You Without You
When I’m Sixty-Four
Lovely Rita
Good Morning Good Morning
Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band (Reprise)
A Day in the Life
Mijn oudere broer was halverwege de jaren zeventig into Pink Floyd en besmette mij aangenaam vanuit zijn aangrenzende puberhol met Meddle, Dark side of the moon en Shine on your crazy diamond. Later ontdekte ik ook de oudere albums, het bombastische Atom Heart Mother, Umma gumma, A saucer full of secrets, Obscured by clouds en The Piper in the gates of dawn. Van dat laatste album, dat vijftig jaar geleden verscheen (en werd opgenomen in de Abbey Road Studio op hetzelfde moment als Sgt. Pepper’s) heb ik nog een originele persing uit 1967 gekregen van een van mijn vrienden. Maar in 1977 kende ik nog maar drie Pink Floyd LP’s en begon ik net aan de vierde, het conceptalbum Animals. Met mijn broer voerde ik discussies of de afbeelding op de hoes nu een foto was of een fotorealistisch surrealistisch schilderij. Van Battersea Power Station aan de Thames hadden we nog nooit gehoord.
Vrijdag verschijnt overigens het langverwachte Is This the Life We Really Want? van Roger Waters, precies een halve eeuw na Sgt’s Pepper en The Piper in the gates of dawn.