Op 5 augustus 1967 verscheen The Piper at the Gates of Dawn, het allereerste album van Pink Floyd. Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag is er in het Victoria & Albert Museum in Londen de tentoonstelling Their Mortal Remains te zien. Liefhebbers van Pink Floyd die aankomende week nog wat tijd en geld over hebben, zouden nog snel even naar Londen moeten gaan, want volgend weekend sluit de tentoonstelling weer.

Pink Floyd’s debut album, The Piper at the Gates of Dawn, was released in the UK on 5 August 1967, and two months later in America – arriving in a sleeve with kaleidoscopic band portraits taken by fashion photographer Vic Singh. Singh wanted an image that complemented the music. He shot the cover photo at his studio near London’s Bond Street, through a prism lens given to him by George Harrison. The split imagery and the band’s boutique clothing – including Syd Barrett’s silk Thea Porter shirt – reinforced their otherworldly image.
 
Bron: vam.ac.uk

pinkfloydexhibition.com

Vandaag, morgen en zondag is in Monterey (CA) de jubileumeditie van Monterey Pop 1967 met onder anderen Leon Bridges, Father John Misty, Regina Spektor, Norah Jones en Jack Johnson. Ook Phil Lesh speelt er met zijn nieuwe band. De bassist van The Grateful Dead stond er een halve eeuw geleden op hetzelfde podium.

De Summer of Love trapte een halve eeuw geleden af op het Monterey festival [trouw.nl]

Mijn oudere broer was halverwege de jaren zeventig into Pink Floyd en besmette mij aangenaam vanuit zijn aangrenzende puberhol met Meddle, Dark side of the moon en Shine on your crazy diamond. Later ontdekte ik ook de oudere albums, het bombastische Atom Heart Mother, Umma gumma, A saucer full of secrets, Obscured by clouds en The Piper in the gates of dawn. Van dat laatste album, dat vijftig jaar geleden verscheen (en werd opgenomen in de Abbey Road Studio op hetzelfde moment als Sgt. Pepper’s) heb ik nog een originele persing uit 1967 gekregen van een van mijn vrienden. Maar in 1977 kende ik nog maar drie Pink Floyd LP’s en begon ik net aan de vierde, het conceptalbum Animals. Met mijn broer voerde ik discussies of de afbeelding op de hoes nu een foto was of een fotorealistisch surrealistisch schilderij. Van Battersea Power Station aan de Thames hadden we nog nooit gehoord.

Vrijdag verschijnt overigens het langverwachte Is This the Life We Really Want? van Roger Waters, precies een halve eeuw na Sgt’s Pepper en The Piper in the gates of dawn.

Animals [ en.wikipedia.org ]

Op 7 mei gaf John Coltrane, die vanwege zijn ziekte vanaf 1966 min of meer al op non-actief stond, zijn allerlaatste concert. Op 17 juli 1967 overleed hij op 40-jarige leeftijd aan de gevolgen van leverkanker. Zijn laatste studioalbum was Expression dat twee maanden na zijn dood verscheen in het magische jaar 1967. Het was opgenomen in februari en maart van dat jaar.

Maar zijn laatste geregistreerde concert was op 23 april 1967 in het Olatunji Center of African Culture in New York. Het verscheen als het live album The Olatunji Concert: The Last Live Recording.

Espression (1967)
Ogunde – 3:38
To Be – 16:22
Offering – 8:27
Expression – 10:53
Number One – 11:55

Vandaag is het 110 jaar geleden dat in Boedapest een van de grootste filmcomponisten van de 20e eeuw geboren werd. Miklós Rózsa schreef tussen 1937 en 1994 scores voor bijna honderd films, eerst in Europa, daarna in de Verenigde Staten. Jungle Book (1942) was de eerste Amerikaanse film waarvoor hij de muziek schreef. Hij werd de huiscomponist voor MGM. In 1946 won hij zijn eerste oscar voor de score van Spellbound en vier jaar later zijn tweede voor A double Life. Zijn derde oscar kreeg hij voor de soundtrack bij Ben Hur (1959). Mijn favoriete scores: Double Indemnity (een oscar nominatie in 1945) en vooral El Cid (een oscar nominatie in 1962). Het gevoelige love theme (the falcon and the dove) uit El Cid contrasteert met het doorgaans bombastische werk van Rózsa.

Rózsa schreef tussen 1951 en 1961 epische filmmuziek voor spektakelfilms als Quo Vadis (1951), Ivanhoe (1952), Julius Caesar (1953), Ben Hur (1959), King of Kings (1961) en El Cid (1961). Het monumentale karakter van de laatste drie films werd gevisualiseerd in monumentale typografie.

Miklós Rózsa (1907-1995)
Hij kreeg op 5-jarige leeftijd viool- en altvioollessen van zijn oom Lajos Berkovits in zijn geboortestad. Berkovits was lid van het orkest van de Koninklijke Hongaarse opera. Van zijn moeder, die een collega van Béla Bartók aan het conservatorium in Boedapest geweest was, leerde hij pianospelen. Op het gymnasium werd hij voorzitter van het “Ferenc Liszt-gezelschap” en zette zich voor de uitvoering van eigentijdse Hongaarse muziek in. De familie had een eigen huis in Nagylóc, noordelijk van Boedapest. Daar kwam hij met muziek van de plattelandsbevolking (boeren en zigeuners) in contact. Aldaar musiceerde hij met muzikanten en verzamelde melodieën. Op 7-jarige leeftijd schreef hij zijn eerste kleine stukken. Van 1925 tot 1929 bezocht hij de Felix Mendelssohnschool voor muziek en theater te Leipzig en studeerde compositie bij Hermann Grabner, alsook aan de Universiteit Leipzig musicologie bij Theodor Kroyer. In 1929 gingen zijn Noord-Hongaarse Boerenliederen en -dansen, voor viool en orkest, op.5a in première.
 
Bron: nl.wikipedia.org

The Miklós Rózsa Treasury (1949–1968) [ filmscoremonthly.com ]