Drie weken geleden zagen we de voorstelling Agoraphobia van Omsk op de Odeonplatz in München.
Dat is georganiseerde leegte
Rob de Graaf, Pleinvrees
De Odeonplatz is een plein met een rijk verleden. De huidige vorm kreeg het in 1844 toen het door de Feldherrnhalle aan de zuidzijde werd afgesloten. Dit open gebouw dat min of meer een kopie is van de Loggia dei Lanzi in Florence vormt het ene uiteinde van de Ludwigstrasse. Het andere uiteinde wordt gevormd door de Siegestor. Daartussen strekt zich de één kilometer lange Prachtmeile van München uit waar vroeger tijdens militaire en feestelijke parades de toeschouwers zich rijen dik verzameld hadden. Op 2 augustus 1914 werd vanuit de Feldherrnhalle het Duitse volk opgeroepen ten strijde te trekken tegen Frankrijk. De Eerste Wereldoorlog was uitgebroken. Op een foto die van het juichende volk op de Odeonplatz gemaakt is, zien we een op dat moment nog volslagen onbelangrijke man: Adolf Hitler.
Negen jaar later zou Hitler weer terugkeren op de Odeonplatz. Ditmaal als leider van de NSDAP in een poging om aan de macht te komen. In navolging van Mussolini een jaar eerder organiseerde hij een mars van duizenden medestanders van de Bürgerbräukeller naar de Feldherrnhalle. De staatsgreep mislukte en Hitler belandde voor 13 maanden in de gevangenis in Landsberg waar hij Mein Kampf schreef.
In 1935 verscheen in het Derde Rijk een postzegel om de Hitlerputsch uit 1923 te herdenken. Op de achtergrond is de Feldherrnhalle afgebeeld.
(9 november 1923) te herdenken
Bron: muenchner-kammerspiele.de
op de Odeonplatz, woensdag 12 juni 2013
Als niemand de ander wil volgen
Dan lopen we allemaal alleen
Door een ijskoude woestijn
Luister naar mij
Ik durf te spreken
Namens jullie
Rob de Graaf, Pleinvrees