Maandelijks archief: oktober 2007

Mir iskusstva

De “Russische” schilderijen van Maryleen Schiltkamp

Het is altijd prachtig wanneer je passies kunt delen. En soms deel je verschillende passies tegelijk, nog mooier. Al eerder schreef ik over de tentoonstelling spiegel van de Russische ziel uit 2004 in Het Valkhof Museum in Nijmegen, die mijn hart opende voor de Russische volkskunst, de sprookjes en de boekdrukkunst. Het jaar daarop maakte ik o.a. met verzamelaar en tentoonstellingsmaker Serge-Aljosja Stommels een reis naar Pskov en Sint Petersburg.

 
Zhar-Ptitsa (de Vuurvogel)
Svirel Slavianina, Moskou : Skorpion, 1907.
collectie Serge-Aljosja Stommels

De Amsterdamse schilderes Maryleen Schiltkamp woont en werkt tegenwoordig ook in Sint Petersburg. Naast de rijke Russische sprookjeswereld laat ze zich rechtstreeks inspireren door Russische kunstenaars. Een reeks schetsen van Ivan Bilibin, werkte ze in haar atelier verder uit tot kleurrijke schilderijen. Ivan Bilibin is honderd jaar geleden bekend geworden door de kunstenaarsbeweging Mir iskusstva maar vooral ook door zijn decorontwerpen voor de Ballet Ruses.

Maryleen Schiltkamp’s oil paintings combine classical order with colorful temperament, and a wide reference to the continuity of tradition in art. The artist was born in Curaçao, Netherlands Antilles in 1959. She is of Dutch heritage, however direct impulses from the Caribbean can be found in her work. In 1977 she left the island to study classical fine art at the Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, and graphic design at the Rietveld Academie in Amsterdam, The Netherlands. She also worked in marble quarries in Carrara, Italy and on the island of Tinos, Greece.
Firebird
De Vuurvogel, 2004
100/120 cm, olieverf op doek
As an international artist, Maryleen has had numerous solo as well as group exhibitions in galleries and museums in New York, Los Angeles, Tokyo, Curaçao and The Netherlands. Her work is in many private and public collections throughout the world including the Curacao Museum, Curacao, The World Trade Center in Curaçao, and Akzo Nobel / Organon Inc. in West Orange, NJ.
 
Bron: maryleenschiltkamp.com

De vuurvogel
is een fabeldier uit een Russisch sprookje. Het magische dier heeft ogen van edelstenen en vlammende veren. Het steelt gouden appels uit de koninklijke tuinen. Componist Igor Stravinski gebruikte het sprookje als inspiratie voor één van zijn meest bekende balletten: De Vuurvogel. Oorspronkelijk was deze opdracht aan Anatoli Ljadov gegeven, maar die deed er te lang over. De choreografie werd verzorgd door Fokin. De eerste uitvoering vond op 25 juni 1910 plaats in Parijs, in de Opera onder leiding van Gabriel Pierné. De oorspronkelijke titel was “Zhar Ptitsa” in het Russisch en “l’Oiseau de feu” in het Frans.

maryleenschiltkamp.com

kwetsbaarheid in beeld

Pieter Pander Geen bloemen, Schilderijen en tekeningen
Drents Museum, 02.10.07 – 06.01.08
Scheringa Museum 13.01.08 – 11.05.08
Twee toonaangevende musea op het gebied van realistische kunst, het Drents Museum in Assen en het Scheringa Museum voor Realisme in Spanbroek presenteren een groot overzicht van de Nederlandse figuratieve kunstenaar Pieter Pander. Pieter Pander (1962) behoort al jaren tot de top van de Nederlandse figuratieve schilderkunst. Op de tentoonstelling zijn ruim 130 werken te zien, die een groot overzicht vormen van Panders oeuvre uit de periode 1987 – 2007. Het meeste werk komt uit particulier bezit en wordt zelden tentoongesteld. De tentoonstelling start op 2 oktober 2007 in het Drents Museum in Assen en reist door naar het Scheringa Museum voor Realisme in Spanbroek waar de expositie vanaf 13 januari 2008 te zien zal zijn.
 
Bron: kunstbus.nl
Kalfje
Roodbont kalf
100 x 100 cm – olieverf op doek- 2004
Foto: Art Revisited.com
Collectie: Scheringa Museum voor Realisme

Pieter Pander, een geboren Fries die woont en werkt in Franeker, is een succesvol schilder. Zijn fabelachtige techniek en ingetogen kleurgebruik maken zijn werk erg geliefd. De hoofdthema’s in zijn werk zijn mensen en dieren, die hij op virtuoze wijze weet te verbeelden. Zijn portretten van dieren zijn gevoelig en ontroerend in een natuurlijke pose geschilderd, waarbij bepaalde partijen slechts met een enkele lijn gesuggereerd worden. Zijn portretten van oude mensen zijn mooie observaties, waarin de kwetsbaarheid van de ouderdom wordt weergegeven.

Bron: Scheringa Museum voor Realisme

Drents Museum | Scheringa Museum voor Realisme

neogothiek als samenlevingsideaal

eerbetoon aan Pierre Cuypers met Cuypers Manifestatie
in Rotterdam, Maastricht en Roermond

Decennia lang is de architectuur van Pierre Cuypers (1827-1921) not done geweest. In de jaren zeventig associeerde men zijn bouwwerken met roomse autoriteit en werd zijn reactionaire houding onder architecten verguisd. Jan Blokker noemde het Centraal Station en het Rijksmuseum, de twee bekendste scheppingen van Pierre Cuypers, nog ‘oudbakken meiderige namaakgotiek’. Maar nu is er weer een enorme herwaardering: Het Rijksmuseum en het Centraal Station worden beiden voor tientallen miljoenen in de oorspronkelijke staat teruggebracht en correcties uit de jaren zestig worden nu als modernistische vervuiling weer verwijderd.

Pierre Cuypers standbeeld in Roermond
standbeeld van Pierre Cuypers bij de Munsterkerk in Roermond

Onlangs is het Cuypersjaar (2007-2008) van start gegaan. Het Nederlands Architectuur Instituut (Nai) in Rotterdam viert namelijk het feit dat ze de inventarisatie van het Cuypersarchief (het grootste architectuurarchief van Nederland, 550 meter!) na zeven jaar noeste arbeid heeft afgerond. Er zijn drie tentoonstellingen: in Rotterdam, Maastricht en natuurlijk in Cuypers geboortestad Roermond. En er worden drie boeken over hem uitgegeven, waaronder een monografie van Wies van Leeuwen bij uitgeverij Waanders.

Cuypers boek Waanders In Pierre Cuypers, architect 1827-1921 wordt voor het eerst voor een breed publiek een duidelijk beeld geschetst van zijn leven en werk. Cuypers was een eigenzinnige workaholic, gedreven op zoek naar de essentie van de architectuur. Met zijn werk bepaalde hij het beeld van Nederland in de negentiende eeuw. Dit uiterst toegankelijke en rijk geïllustreerde boek bevat historische foto’s van de architect en zijn familie, zijn woonhuis en verdwenen gebouwen. Materiaal uit archieven en familiebezit is voor het eerst gefotografeerd. Daarnaast zijn er prachtige ontwerptekeningen en schetsen van gebouwen en decoraties. Van een aantal beeldbepalende werken zijn voor deze uitgave nieuwe kleurenopnamen gemaakt.
 
Bron: kunstboeken.nl

Cuypers was ongelooflijk productief. Hij bouwde tientallen katholieke kerken die tussen 1853 en 1920 in ons land verrezen. Daarbij was hij niet alleen de architect, maar hij ontwierp ook de interieurs tot aan de heiligenbeelden toe.

Pierre Cuypers aan zijn werttafelDe architect Pierre Cuypers had een missie: hij geloofde in een samenlevingsideaal, in een architectuur die de maatschappij kon veranderen, in het Gesamtkunstwerk en in de neogotiek als enige gerechtvaardigde architectuurstijl. Bij het nastreven van zijn ideaal greep hij terug op de middeleeuwen: een maatschappij met duidelijke rangen en standen, met de katholieke kerk als middelpunt en de gilden met hun ambachtelijke kwaliteiten. ( Bron: Nederlands Architectuur Instituut (Nai) )

Cuypersjaar [ official site ] | Alle activiteiten op een rijtje | cuypersroermond.nl
Nederlands Architectuur Instituut (Nai) | Pierre Cuypers [ wikipedia.nl ]