poeslief gekat

zaterdagmiddag opnieuw gezien: Stage Door (1937)

Stage DoorStage Door (1937) van Gregory La Cava is na tachtig jaar nog altijd leuk om te zien. Net als Dinner at Eight (1933) is deze komedie een bewerking van een toneelstuk van George Simon Kaufman en Edna Ferber. Het is ook een echte talkie met gevatte dialogen, waarbij de actrices elkaar in snel tempo afwisselen. Stage Door gaat over de Footlights Club, een kosthuis in New York voor jonge vrouwen die ervan dromen die ene rol te bemachtigen die hen beroemd kan maken. Een soort America’s Next Topmodel avant la lettre. De communicatie tussen de meisjes is meestal doordrenkt met “poeslief” venijn.

De hoofdrollen worden gespeeld door twee grote vedettes uit de jaren dertig: Ginger Rogers (1911-1995) en Katharine Hepburn (1907-2003). Rodgers speelt de sarcastische vaudeville danseres, Hepburn de vrijgevochten rijkeluisdochter. De rol van Jean Maitland (Rodgers) herinnert me soms aan die van Kitty Packard (Jean Harlow) in Dinner at Eight, al speelt Rodgers zeker niet het domme blondje.

Andere rollen zijn voor Gail Patrick (1911-1980) die de queen bee Linda Shaw speelt, die onophoudelijk aan het katten is met Jean Maitland. Ook Lucille Ball (1911-1986) heeft een kleine rol. Tussen de krengetjes zit ook een lief meisje, gespeeld door Andrea Leeds.

stage door
jaren dertig affiche

Stage Door is weliswaar een komedie, maar laat ook zien hoe hard het leven tijdens de Grote Depressie was voor jonge vrouwen die een rol op Broadway ambieerden. Alles leek in de crisisjaren in New York om vermaak te draaien, in werkelijkheid moesten de meeste New Yorkers zien te overleven.

Stage Door [ imdb.com ]