In zijn biografie over John Adams schrijft de Amerikaanse historicus David McCullough iets over het portret van Benjamin Franklin. In 1778 gaf Le Ray de Chaumond, Franklins gastheer in het Hôtel de Valentinois, aan de schilder Joseph-Siffred Duplessis de opdracht een portret van zijn beroemde gast te schilderen. In het Fur Collar Portrait draagt Franklin zijn gebruikelijke grove roodbruine jasje met bontkraag. Hij lijkt volkomen tevreden met zichzelf en de wereld. McCullough heeft het over de “onwrikbare sereniteit van het flauwe glimlachje” en de “sardonische uitdrukking van de opgetrokken wenkbrauwen”.
Er volgden vele replica’s van dit portret. Het portret dat ik volg is een versie uit 1785. Franklin draagt hier een net grijs jasje, zodat het portret een officiëler karakter krijgt. Op het honderd dollar biljet staat dan ook niet het informele Fur Collar Portrait uit 1778 maar de deftige replica uit 1785.

Bron: metmuseum.org
volg de meester [ 1-127 ] | van oude meesters en dingen die niet voorbijgaan