Donderdag kreeg ik de doos Genesis 1970-1975 die afgelopen maandag zijn wereldpremiere beleefde. Behalve de vijf bekende albums op een SACD en DVD, zitten er in de doos een paar verrassingen: zeldzame opnamen die nog niet eerder op plaat werden uitgebracht en op DVD interviews met de bandleden Tony Banks, Phil Collins, Peter Gabriel, Steve Hackett en Mike Rutherford die vorig jaar speciaal voor deze uitgave zijn opgenomen en waarin per album herinneringen worden opgehaald. Daarnaast hoeven een paar historische concertregistraties niet meer op youtube.com bekeken te worden, maar passen ze nu op een groot plasmascherm.
Onder deze opnamen is ook de registratie uit Brussel, 1972 van een paar nummers van Nursery Cryme. Wanneer je Peter Gabriel zo ziet, dan is het nummer The Fountain of Salmacis op zijn lijf geschreven. In dit epische en symfonische gedicht wordt het verhaal van Hermaphroditus uit de Metamorphosen van Ovidius niet alleen muzikaal verteld, maar het lijkt er ook veel op dat Peter Gabriel weet waar het bad is dat mannen verwijfd maakt.
from the sky
And then their flesh and bones were strangely merged
Forever to be joined as one
uit: The Fountain of Salmacis
Hermaphroditus en Salmacis
Het water was zo uitnodigend dat Hermaphroditus eerst zijn tenen, dan zijn voeten tot aan de enkel in de vijver stak. Het voelde lekker aan; daarom trok hij vlug zijn kleren uit. Salmacis bekeek het prachtige, naakte jongenslichaam met glinsterende ogen, haar verlangen werd steeds groter… Ze kon niet meer blijven zitten, ze wou nu over hem beschikken! De jongen dook in het water en zwom glinsterend rond. ‘Nu heb ik hem!’ dacht ze, ‘Nu heb ik gewonnen!’ Ze liep snel naar de vijver, gooide haar kleren af en dook in het water.
de waternimf SalmacisZe omarmde hem en kuste hem tegen zijn zin, ze streelde zijn onwillig lichaam en ze klemde zich tegen de jongen aan. Hij stribbelde tegen, rukte zich los en bleef zich koppig verzetten. Maar voor Salmacis was dat geen reden om te stoppen. Ze bleef aan hem vastgeklampt en vroeg de goden dat Hermaphroditus voor altijd bij haar zou blijven. Wat de goden ook toestonden: Hermaphroditus en Salmacis groeiden samen tot een persoon, een tweeslachtig wezen, half man en half vrouw.
Toen Hermaphroditus merkte dat hij, die als een man in de vijver was gedoken, er in een halve vrouw en een halve man veranderd was, vroeg hij met een stem die geen echte mannenstem meer was, zijn ouders dat voortaan elke man die in dit water zou zwemmen, er als een halve man weer zou uitkomen. Mercurius en Venus vervulden die wens en gaven het water die verdorven wonderkracht.”
Bron: satura-lanx.telenet.be
