Honderdvijftig jaar geleden was de haardracht voor heren tegengesteld aan de huidige haarmode, vooral als we het over de gezichtsbedekking hebben. Tegenwoordig beperkt deze zich tot minimale en gestyleerde streepjes of het friemeltje aan de onderlip. Maar rond 1860 volgde de haarmode voor heren de Victoriaanse horror vacui. Analoog met de ornamentele opvulling in de private en publieke ruimte bedekten de heren hun gezicht met weelderige baarden, snorren en fantasierijke verbindingsstukken. Op ons komt dat soms belachelijk over, maar onze bet-overgrootvaders namen hun haardracht bijzonder serieus.

Zoekend naar portretfoto’s uit de zestiger jaren van de negentiende eeuw, kwam ik twee aardige blogs tegen: centuryofthebeard.blogspot.com en mustachesofthenineteenthcentury.blogspot.com. Er zijn veel mooie oude foto’s te vinden van trotse snor- en baarddragers, vaak met een leuk verhaal erbij. Onder het label The Nietzsche vond ik foto’s van minder beroemde maar niet minder indrukwekkende hangsnorren. De kracht van een snor is niet zomaar iets. Sinds ik de hangende treursnor heb gekoppeld aan de filosoof met de hamer, lijkt de Schnauzer mij diepzinniger dan andere honden.

Beards 19th Century [ cabinetcardgallery.wordpress.com ]