Charles Avery (1973, Oban, Schotland) is een ontdekkingsreiziger van het ‘ouderwetse’ soort. Al tien jaar werkt hij aan zijn project The Islanders, waarin hij met behulp van tekeningen, teksten, video, objecten en installaties een fictief eiland in kaart brengt. In Charles Avery – What’s the matter with Idealism? etaleert hij de resultaten van de afgelopen vijf jaar.
 
De tentoonstelling laat bezoekers reizen naar de bruisende hoofdstad Onomatopoeia met haar drukke haven, het stadspark en de toegangspoort tot de onherbergzame wildernis eromheen. Het is een diep uitgedachte fantasiewereld die Charles Avery op allerlei manieren vormgeeft en voedt met filosofische bespiegelingen. Daarbij laat hij zich inspireren door het gedachtegoed van bestaande filosofen en kunstenaars als William Blake en Joseph Beuys. Ook is in Onomatopoeia een discussie gaande over het bestaan van het mythische wezen Noumenon. Ondanks de inspanningen van jagers en avonturiers heeft niemand het beest ooit gezien. De tentoonstelling omvat karakterstudies, objecten en scènes die inzicht geven in de cultuur, de economie en de overtuigingen van de bewoners.
 
Avery’s interesse in literatuur, wiskunde en filosofie zien we op allerlei manieren terug. Zo ontwierp hij bomen voor zijn eiland die qua vorm gebaseerd zijn op wiskundige formules. Mooi, fantasierijk, uiterst gedetailleerd en humorvol zijn de verhalende tekeningen die de basis vormen van zijn project. In de loop der jaren heeft hij zijn ideeën en technieken verder uitgebreid, is het formaat van zijn tekeningen groter geworden en het kleurgebruik divers. Met veel aandacht voor details creëert Avery zo een meeslepend verhaal, als beschouwer ga je bijna op in zijn wereld.
 
Met The Islanders wil Charles Avery geen utopie neerzetten. Het eiland is een fictieve samenleving, die op verschillende manieren een spiegel vormt voor de onze. Zo is de eindeloze wijsgerige discussie die op het eiland gaande is een humoristische verwijzing naar de praktijk van de filosofie en is de relatie van het eiland met haar voormalige overheerser Triangland te lezen als een politieke metafoor. Door het eiland als overkoepelend thema van zijn kunstenaarschap te nemen, geeft Avery zichzelf bovendien de vrijheid om met uiteenlopende materialen te werken.
 
Bron: gem-online.nl

Ludwig Emil Grimm kam um 1808 nach München zum Kupferstecher Carl Ernst Christoph Hess, unter dessen Leitung er bald mit der Radiernadel und später auch mit dem Grabstichel Tüchtiges leistete; doch zog er später die Radiernadel vor und verband nur da, wo es Kraft und Harmonie erforderten, mit der erstern die kalte Nadel. In diesen Jahren bestand Grimms künstlerische Tätigkeit hauptsächlich im Zeichnen, Radieren und im Kopieren von Gemälden aus der Hofgalerie. Später radierte Grimm eigene Kompositionen, Landschaften, Tiere, am liebsten Bildnisse. Seine Behandlung der Nadel ist frei, die Gegenstände sind durchgehends rein, zierlich und zuweilen bis zur Vollendung ausgeführt.
 
Bron: de.wikipedia.org