her-innering en re-ligio

Alberto Savinio over herinnering en religie in Valori Plastici 1921

Afgelopen week vond ik een tekst terug die ik 25 jaar geleden van mijn toenmalige kunstdocent Han Janselijn (1942-2005) gekregen heb. Het zijn fragmenten uit de primi saggi di filosofia delle arti van de schrijver en schilder Alberto Savinio die hij tussen 1918 en 1921 in het Italiaanse tijdschrift Valori Plastici publiceerde.

Savinio
citaat van Alberto Savinio in Valori Plastici III 1921, blz. 103-105
De herinnering is onze cultuur. Het is de geordende verzameling van onze gedachten. Niet alleen van onze eigen gedachten: het is ook de verzameling gedachten van alle mensen die ons in de geschiedenis voorafgegaan zijn. En aangezien de herinnering de geordende verzameling van onze gedachten en die van anderen is, is zij ook onze religie – religio. ( … )
 
De liefde tussen Zeus en Mnemosyne bracht negen kinderen voort, de muzen. Wanneer ze afdalen naar de aarde slaken zij een zucht van verlichting. Zo is de kunst dus geboren uit de vruchtbare schoot van de herinnering (Mnemosyne). Daarom ademt de kunst een soort nostalgie. Geen terugverlangen naar de hemel, maar naar de pracht die in den Beginne hier beneden bloeide: de onsterfelijkheid van de aarde. Daarom wordt alleen in de kunst de herinnering aan het oorspronkelijk goede geboren, leeft zij daar weer en wordt zij weer tot wonderbaarlijke zekerheid.
 
citaat uit primi saggi di filosofia delle arti van Alberto Savinio in Valori Plastici III 1921, blz. 103-105.
Giorgio di Chirico
Giorgio di Chirico Piazza d’Italia, 1913
Alberto Savinio was de broer van Di Chirico
Zo is de kunst geboren
uit de vruchtbare schoot
van de herinnering

Alberto Savinio

Kultur, Memoria und Mythos [ books.google.nl ] | Valori Plastici