zonsondergang

zondagmiddag gezien op Een: Sunset Boulevard (1950)

Sunset Blvd.Het Belgische televisiekanaal Een heeft de goede gewoonte om op zondagmiddag een klassieker in zwartwit uit de periode 1940-1960 uit te zenden. Gisteren keek ik naar Sunset Boulevard (1950). Ook al zijn de meeste films van Billy Wilder inmiddels meer dan een halve eeuw oud, je komt ze op televisie gelukkig nog steeds tegen. Zo was vorige maand Some like it hot (1959) nog te zien. Voor beide films werd Wilder genomineerd voor twee oscars (beste regie en beste scenario en filmscript). Hopelijk worden Double Indemnity (1944), The Lost Weekend (1945) en The Appartment (1960) ook nog eens op Een vertoond. Ook voor deze drie films werd Billy Wilder voor de twee eerdergenoemde oscars genomineerd. Met in totaal acht oscarnominaties (waaronder twee gewonnen) is Wilder een van de weinige regisseurs die ooit zoveel bereikt heeft. Alfred Hitchcock, Stanley Kubrick, Sidney Lumet, Federico Fellini en Peter Weir kregen bijvoorbeeld ieder hooguit vijf nominaties maar wonnen nooit een oscar.

Wie de Academy Award maar een verwerpelijk symbool van Hollywood vindt, zal Sunset Boulevard wel kunnen waarderen, want deze film noir laat Hollywood zien als een fabriek met mensen als grondstof. In de schaduw van het circus dat Paramount heet, speelt Gloria Swanson de verbleekte ster Norma Desmond die in de pionierstijd van Hollywood haar gloriedagen had, maar nu verpietert in een imposant Hollywoodpaleis aan de Sunset Boulevard, samen met haar butler (Erich von Stroheim) terwijl ze zich vastklampt aan haar droom om nog eens als Salomé voor de camera’s te schitteren in een productie van Cecile B. DeMille. Ze wil niet inzien dat haar tijd voorbij is en nooit meer terugkomt en sneert naar het moderne Hollywood van de late jaren veertig. “We didn’t need dialogue. We had faces!”, verwijt ze de talkies. Het is immers niet haar leeftijd, maar de moderne tijd die haar heeft afgedankt, meent ze.

Gloria Swanson
“We didn’t need dialogue. We had faces!”
Gloria Swanson in de jaren twintig
Norma, you’re a woman of 50, now grow up. There’s nothing tragic about being 50, not unless you try to be 25.

Joe Gillis tegen Norma Desmond

In een nostalgische Victoriaanse salon laat ze haar butler stomme films vertonen waarin zij als ster te zien is. Swanson vertolkt zichzelf met veel theatrale gebaren en mimiek. Haar groteske verschijning krijgt een dubbele betekenis: op het eerste gezicht is ze een gestoorde filmdiva, maar tegelijkertijd verwijst ze naar de stijl van de stomme film, waarin acteurs met veel gebaren en mimiek hun taal spraken. Filmpionier Cecile B. DeMille speelt in Sunset Boulevard zichzelf en is overigens niet het enige monument dat meespeelt. Ook Hedda Hopper, Anna Nilsson, Ray Evans, Jay Livingston, Buster Keaton en zelfs de toen 75-jarige H. B. Warner spelen zichzelf in Norma‘s bridgeclubje. De verteller wiens voice over we telkens horen, noemt hen wassenbeelden.

Sunset Boulevard is een film noir uit 1950 onder regie van Billy Wilder. De film is vernoemd naar de boulevard in Los Angeles en heeft William Holden en Gloria Swanson in de hoofdrollen. De film werd genomineerd voor elf Oscars en won er drie. De film draait om een voormalig filmdiva uit het tijdperk van de stomme film, die inmiddels afgedankt is door het publiek. De film opent met een scène waarin een man zojuist is vermoord en in het zwembad drijft. De verteller legt uit dat de man een scenarioschrijver was die moeilijk aan de bak kwam. De film werkt vanaf dan vanuit flashbacks toe naar deze scène. De man blijkt Joe Gillis te zijn, een man die spoedig wat geld moet verdienen om ervoor te zorgen dat zijn automobiel niet in beslag wordt genomen.
 
Bron: nl.wikipedia.org
Sunset Boulevard
stills uit Sunset Boulevard

Sunset Boulevard [ imdb.com ]