op 22 juni j.l. bezochten we Montepulciano
gelezen: Duecento (1951) van Hélène Nolthenius
gelezen: Duecento (1951) van Hélène Nolthenius
Een ouder Nederlands echtpaar dat we in Umbrië ontmoetten, liet er geen twijfel over bestaan: Perugia was veel en veel mooier dan Assisi. In Duecento (1951) van Hélène Nolthenius dat ik als literaire reisgids gebruikte, las ik een soortgelijk oordeel. Nadat we Assisi en Perugia bezocht hadden, moest ik ze gelijk geven. Als je echt iets van de rauwe, bonkige Middeleeuwen wilt proeven, kun je beter naar Perugia gaan dan naar Assisi. Binnen de muren van Perugia en andere stadjes die als adelaarsnesten op de heuvelkam liggen, kun je de dertiende eeuw nog ervaren.
impressies uit Montepulciano 22 juni 2013
Maar dan komt ge boven op het stadsplein uit, klokkegalm heeft u de weg gewezen. Daar staat de kathedraal, romaans en grauw, met uitgesleten staatsietrappen onder een gevel die niet eens is voltooid. Natuurlijk trippen er duiven rond met pittoresk raffinement, en zwaluwen vliegen in en uit de rozet, barbaars en verrukkelijk kantwerk van steen, dat boven de bronzen deur hangt tussen vier starre evangelistsymbolen. Doch aan de overkant staat ruig en massaal het gemeentehuis, schrap onder zijn kantelen en hoge klokketoren, de vensters klein en getralied, de schilden van eindeloze Podestà-geslachten boven de poort en onderaan de buitentrap twee vervaarlijke leeuwen.
Bron: Duecento (1951) van Hélène Nolthenius
Bron: Duecento (1951) van Hélène Nolthenius
impressies uit Montepulciano 22 juni 2013
Doch aan de overkant staat ruig
en massaal het gemeentehuis,
schrap onder zijn kantelen
en hoge klokketoren, de vensters
klein en getralied (…)
en massaal het gemeentehuis,
schrap onder zijn kantelen
en hoge klokketoren, de vensters
klein en getralied (…)
Hélène Nolthenius in Duecento
