Om de cultuur van door de islam onderworpen volkeren te beschrijven, introduceerde Bat Ye„or het begrip „dhimmitude„. Het komt van het Arabische woord „dhimmi„ – een onderworpen Jood of christen. Een dhimmi moest conform islamitische rechtsregels behandeld worden. Zo mocht een dhimmi niet op een paard rijden (alleen op een ezel), moest hij speciaal herkenbare kleding dragen, en zijn huis mocht niet hoger zijn dan dat van een moslim. Ook werden dhimmi’s gedwongen om een speciale, zeer hoge belasting te betalen.
 
Bij het innen ervan dienden zij publiekelijk vernederd te worden. Zo schrijft de Marokkaanse islamitische rechtsgeleerde al-Maghili aan het einde van de vijftiende eeuw: ,,Op de dag van de betaling moeten zij [de dhimmi’s] samengebracht worden op het marktplein. Daar moeten ze wachten op de laagste en smerigste plaats. (…) Dan moeten ze, een voor een, naar voren gesleept worden (naar de verantwoordelijke beambte) om te betalen. Als ze betalen, krijgt de dhimmi een klap, en wordt hij opzij gesmeten, zodat hij denkt dat hij aan het zwaard ontkomen is. Dit is de manier waarop de vrienden van de Heer, van de eerste en de laatste generatie, zullen handelen tegenover hun ongelovige vijanden, want de macht behoort bij Allah, bij zijn Boodschapper, en bij de Gelovigen.“
 
Bron: trouw.nl