Twee weken geleden zag ik een mooie biopic over Sylvia Plath met Gwyneth Paltrow in de titelrol. Sylvia Plath is door haar zelfmoord een icoon geworden. Op 11 februari 1963 hield ze ermee op, nadat ze eerst haar kinderen nog melk en eten had gegeven. Ze leefde op dat moment al twee jaar gescheiden van haar man Ted Hughes, die een relatie was begonnen met een andere dichteres, Assia Wevill. Zijn overspel had verschrikkelijke gevolgen: Zes jaar na de zelfmoord van Sylvia maakte ook Assia een einde aan haar leven. Haar keuze was nog gruwelijker dan die van Plath: haar vierjarige dochtertje dat ze samen met Hughes had, nam ze mee de dood in. Sylvia is een aangrijpende film die net als Control van Anton Corbijn eindigt met een combinatie van alledaagsheid en gruwelijkheid: het dode lichaam wordt in een kist door de voordeur naar buiten gedragen.
In 1956 Sylvia Plath married the English poet Ted Hughes , and in 1960, when she was 28, her first book, The Colossus, was published in England. The poems in this book—formally precise, well wrought—show clearly the dedication with which Sylvia had served her apprenticeship; yet they give only glimpses of what was to come in the poems she would begin writing early in 1961. She and Ted Hughes settled for a while in an English country village in Devon, but less than two years after the birth of their first child the marriage broke apart.
The winter of 1962-63, one of the coldest in centuries, found Sylvia living in a small London flat, now with two children, ill with flu and low on money. The hardness of her life seemed to increase her need to write, and she often worked between four and eight in the morning, before the children woke, sometimes finishing a poem a day. In these last poems it is as if some deeper, powerful self has grabbed control; death is given a cruel physical allure and psychic pain becomes almost tactile. On February 11, 1963, Sylvia Plath killed herself with cooking gas at the age of 30. Two years later Ariel, a collection of some of her last poems, was published; this was followed by Crossing the Water and Winter Trees in 1971, and, in 1981, The Collected Poems appeared, edited by Ted Hughes.
Bron: sylviaplath.de
