Film Noirs op YouTube [ 48 ]

gezien op Full Moon Matinee : The Line Up (1958)

Eigenlijk hou ik helemaal niet van misdaadfilms maar voor film noir heb ik een groot zwak. De zwartwit-cinematografie, belichting en het tijdsbeeld zuigen me altijd weer een nieuwe noir binnen. In het public domain staan honderden films waarvan het copyright om verschillende redenen niet verlengd is en die dus legaal via het internet getoond mogen worden, zoals op het YouTube-kanalen Full Moon Matinee en Cult Cinema Classics. In augustus keek ik naar drie film noirs uit de periode 1948-1958. Vandaag: The Line Up van Don Siegel

The Line Up 1958The Line Up is een misdaadfilm die in 1957 op locatie gefilmd werd in San Francisco in hetzelfde jaar als Vertigo. Omdat in 1958, toen The Line Up werd uitgebracht, de klassieke periode van film noir werd afgesloten, zou je deze film een tail fin noir kunnen noemen. Het staartje van de film noir. Een fijn staartje om naar te kijken voor wie van auto’s met staartvinnen houdt. Er is namelijk heel veel van het straatbeeld uit 1957 te zien en dat is een lust voor het oog. In 1957 werden de staartvinnen maximaal werden opgerekt. De twee auto’s die in The Line Up een hoofdrol spelen, zijn modellen uit 1957: de rechercheurs rijden in een zwarte Dodge Coronet Sedan uit 1957, die enigszins doet denken aan de batmobile. de gangsters rijden in een Plymouth Belvedere Sedan uit 1957. Helemaal op het einde zien we een wilde vlucht van de gangsters over de spectaculaire Embarcadero Skyway die in 1957 nog in aanbouw was. Tot 1991 was deze bekend als de California State Route 480. Na de aardbeving van 1989 werd de verhoogde dubbeldekker na ruim dertig jaar gesloopt.

still uit the line up
still uit The Line Up
De Plymouth Belvedere Sedan 1957 van de gangsters komt net op tijd tot stilstand op de Embarcadero Skyway (hier in aanbouw). Deze verhoogde dubbeldekker ontsierde tussen 1956 en 1991 de kade van San Francisco.
Deze film noir-thriller opent in San Francisco, waar politie-inspecteurs een mislukte smokkeloperatie onderzoeken. Een ogenschijnlijk onschuldige passagier op een cruiseschip blijkt een standbeeld te vervoeren waarin heroïne is verstopt. Wanneer de drugs verloren gaan, schakelt een misdaadsyndicaat twee huurmoordenaars in om de situatie recht te zetten: de psychopathische Dancer (Eli Wallach, in een van zijn eerste grote rollen) en zijn oudere, intellectuele mentor Julian (Robert Keith). Dancer en Julian trekken als een duister duo door San Francisco, waarbij ze met brute efficiëntie achter de verschillende drugspakketten aangaan die in souvenirs zijn verborgen. Tijdens hun tocht zaaien ze dood en verderf, waarbij Julian kalm aantekeningen maakt over Dancer’s moordtechnieken alsof hij een leermeester is. Hun pad kruist dat van een jonge moeder en haar dochter, die onwetend een van de standbeelden met drugs in hun bezit hebben. Dit brengt hen in direct gevaar. De politie, geleid door inspecteur Guthrie (Warner Anderson), probeert de moordenaars en het netwerk op te sporen. Het verhaal culmineert in een bloedstollende achtervolging door de straten en over de snelwegen van San Francisco, die eindigt met een gewelddadige confrontatie in de haven.
The Line Up met Eli Wallach, Robert Keith, Warner Anderson en Richard Jaechel

Saying goodbye to the Embarcadero Freeway [sfinfilm.com]

Film noirs op YouTube [ 47 ]

gezien op Full Moon Matinee : The blue gardenia (1953)

Eigenlijk hou ik helemaal niet van misdaadfilms maar voor film noir heb ik een groot zwak. De zwartwit-cinematografie, belichting en het tijdsbeeld zuigen me altijd weer een nieuwe noir binnen. In het public domain staan honderden films waarvan het copyright om verschillende redenen niet verlengd is en die dus legaal via het internet getoond mogen worden, zoals op het YouTube-kanalen Full Moon Matinee en Cult Cinema Classics. In augustus keek ik naar drie film noirs uit de periode 1948-1958. Vandaag: The blue gardenia van Fritz Lang.

the blue gardenia 1953Deze film is gebaseerd op The Gardenia, een boek van Vera Caspary uit 1952. Om marketingtechnische redenen werd de naam uitgebreid naar The blue gardenia. De filmproducent (Blue Gardenia Productions) hoopte daarmee het publiek te herinneren aan de kaskraker The blue Dahlia uit 1946 met Alan Ladd en Veronica Lake. De naam van beide films zijn ontleend aan de naam van de nachtclub waar het verhaal zich gedeeltelijk afspeelt. We zien naast Ann Baxter en Richard Conte ook Nat King Cole die het liedje Blue Gardenia (geschreven door Bob Russell en Lester Leeten) gehore brengt. Beslist niet een van de beste films van Fritz Lang.

The blue gardenia met Anne Baxter, Richard Conte, Ann Sothern en Raymond Burr
De film opent met Norah Larkin (Anne Baxter), een jonge telefoniste die teleurgesteld raakt wanneer ze een brief ontvangt van haar verloofde die in Korea gestationeerd is: hij verbreekt hun relatie. Uit verdriet besluit ze een afspraak aan te nemen met Harry Prebble (Raymond Burr), een rokkenjager en society-kunstenaar die bekendstaat om zijn dubieuze gedrag tegenover vrouwen. Ze ontmoeten elkaar in nachtclub The Blue Gardenia, waar Norah te veel drinkt. Prebble probeert haar te verleiden en neemt haar mee naar zijn appartement. Daar raakt Norah door drank en verwarring buiten bewustzijn. Wanneer ze later ontwaakt, vindt ze Prebble dood – vermoord met een vuurwapen. Ze vlucht in paniek, zonder zich alles precies te herinneren. De volgende dag ontketent de pers een storm. Casey Mayo (Richard Conte), een cynische maar charmante misdaadjournalist, bijt zich vast in de zaak en noemt Norah in zijn artikelen “The Blue Gardenia murderess.” Terwijl de politie jaagt op de mysterieuze vrouw, worstelt Norah met schuld, schaamte en de angst dat zij misschien inderdaad de moord heeft gepleegd. Langzaam groeit er een band tussen Casey en Norah, waarbij hij haar menselijke kant leert kennen en haar twijfel en kwetsbaarheid ziet. Uiteindelijk blijkt dat Prebble door een andere vrouw is vermoord – een van zijn eerdere minnaressen – en wordt Norah vrijgepleit.

Film Noirs op YouTube [ 46 ]

gezien op Full Moon Matinee : Behind locked doors (1948)

Eigenlijk hou ik helemaal niet van misdaadfilms maar voor film noir heb ik een groot zwak. De zwartwit-cinematografie, belichting en het tijdsbeeld zuigen me altijd weer een nieuwe noir binnen. In het public domain staan honderden films waarvan het copyright om verschillende redenen niet verlengd is en die dus legaal via het internet getoond mogen worden, zoals op het YouTube-kanalen Full Moon Matinee en Cult Cinema Classics. In augustus keek ik naar drie film noirs uit de periode 1948-1958. Vandaag: Behind Locked doors van Budd Boetticher

behind locked doors 1948Deze B-film werd geproduceerd door de kleine productiemaatschappij Eagle-Lion Films die tussen 1947 en 1951 ruim 130 films uitbracht. Het jaar 1948 was voor Eagle-Lion een topjaar want in dat jaar verschenen drie film noirs Raw Deal, Hollow Triumph en He walked by Night. Behind locked doors staat daar als B-film bij in de schaduw. Deze low budget film duurt slechts 62 minuten en speelt zich voornamelijk af in een gesloten inrichting. Het verhaal is weinig boeiend maar door de stijlvolle cinematografie van Guy Roe keek ik de film toch uit. De Zweedse worstelaar Tor Johnson werd ook in deze film als stomme (hij spreekt namelijk geen woord) spierbundel gecast.

Behind locked doors met Lucille Bremer, Richard Carlson, Douglas Fowley en Ralf Harolde
De jonge journaliste Kathy Lawrence (Lucille Bremer) en privé-detective Ross Stewart (Richard Carlson) onderzoeken een tip dat een voortvluchtige rechter, die aan vervolging wil ontsnappen, zich verborgen houdt in een psychiatrische inrichting. Om de waarheid te achterhalen, laat Stewart zich als patiënt opnemen in de kliniek. Eenmaal binnen ontdekt hij dat de inrichting niet alleen een façade is voor de onderduik van de rechter, maar ook een plek van misbruik en geweld. Patiënten worden mishandeld en uitgebuit door het corrupte personeel. Stewart komt in gevaar wanneer hij door de staf wordt verdacht en gevangen gehouden. Met hulp van Kathy – die buiten het instituut onderzoek blijft doen – probeert hij te ontsnappen en de waarheid aan het licht te brengen. Na een reeks gevaarlijke confrontaties lukt het hem de rechter en de corrupte artsen te ontmaskeren.