Categorie archief: muziek

geniaal kattengejammer

geluisterd naar Pussycat Moan van Katie Webster

Op een bandje dat ik in 1991 tijdens een bluesnacht heb opgenomen, kwam ik
Katie Webster tegen met een klaagzang over haar drinkende echtgenoot. Wat een wijf!

Katie Webster
Katie Webster (1936-1999)
Because, baby, this here pussycat
Aint gonna be your pussycat
no more
So many days, since you’ve been away
I often think of you my sweet baby
I think of you both night and day
But some day, someday my sweet baby
You won’t be no trouble, you won’t worry my life anymore
 
But, baby, you just goin around spending my money
Chasing every single woman in town
But listen man, if you knew didn’t want my lovin
Why the hell would you stop, stop and put my dollars down
 
You know that is the one thing, the main thing baby
That could get you a lifetime home in the ground
 
But, baby, why’d you tell my best friend that you didn’t want me, Nore?
But I know that’s a lie because every time I turn my back
You’re trying to sneak back into my back door
And I’m telling you, I’m warning you if you don’t stop all that jive
And stop trying to be so high classed
Somebody’s gonna shoot you right dead in your….
 
I can’t understand
Why don’t you just pack your bags
Don’t you see I don’t need you no more
Because my other man is just waitin
For you to step out of that front door
But is said I’m sorry baby
I warned you
And now I’m for really
Because, baby, this here pussycat
Aint gonna be your pussycat no more
Kate Webster – Pussycat Moan

biografie van Katie Webster

filmmuziek zonder film [ 1 ]

geluisterd naar schilderijen van een tentoonstelling (1874)
van Modest Moessorgski in de orchestratie (1922) van Maurice Ravel

Bij een historische spektakelfilms uit de jaren vijftig hoort natuurlijk kamerbrede muziek. De van origine Russische componist Dmitri Tiomkin (1894-1979) en de van origine Hongaarse componist Miklós Rózsa (1907-1995) componeerden in opdracht van grote filmmaatschappijen in Hollywood scores voor epic films. Beide componisten wonnen oscars.

Tiomkin
Dmitri Tiomkin op een Amerikaanse postzegel

Dmitri Tiomkin componeerde de score voor o.a. Land of the Pharaohs (1955), Rio Bravo (1959), The Alamo (1960), The Guns of Navarone (1961) en The Fall of the Roman Empire (1964). Rózsa schreef filmmuziek voor o.a. Quo Vadis (1951), Julius Caesar (1954), Ben-Hur (1959), King of Kings (1959), El Cid (1962) en Sodom and Gomorrha (1962).

Hollywood composers
In de serie legendarische componisten uit Hollywood mis ik Miklós Rózsa. Tot de selectie behoren: Erich Wolfgang Korngold, Max Steiner, Dmitri Tiomkin, Franz Waxman, Bernard Herrmann en Alfred Newman.

Tegenwoordig klinken de rijke orchestraties van Tiomkin en Rósza ouderwets. Dat komt omdat de epische filmmuziek halverwege de twintigste eeuw schatplichtig is aan de programmamuziek en symfonische gedichten uit de negentiende eeuw. Als je naar Tiomkin en Rózsa luistert, hoor je de invloed van Russische componisten als Rimsky-Korsakov, Alexander Borodin en Modest Moessorgski. Ze wisten de klankkleur van de instrumenten in te zetten voor een ongekende expressie en zeggingskracht. Hun composities zijn steeds doorspekt met thema’s uit de volksmuziek, die een scala aan gevoelens uitdrukken. De Russische programmamuziek is daarom erg geschikt als filmmuziek.

De afgelopen dagen luister ik naar schilderijen van een tentoonstelling (Картинки с выставки). Samen met een Nacht op de Kale Berg is dit het bekendste stuk van de Russische componist Modest Moessorgski. Het is ook het meest bewerkte pianostuk ter wereld. De orkestratie die Maurice Ravel in 1922 maakte, is de meest uitgevoerde bewerking van deze pianocyclus in 16 delen.

De orkestratie van de ‘Schilderijententoonstelling’ van Maurice Ravel is verreweg de bekendste. Het is enigszins vreemd dat Ravel aan deze opdracht begon want hij had een hartgrondige hekel aan het feit dat anderen aan zijn werken knutselden. Zo weigerde hij te luisteren naar een transcriptie van Ravels werk Tzigane door de violist Jacques Thibaud. Ravels orkestratie is uitermate Frans van klankkleur, bijvoorbeeld door het veelvuldig gebruik van de saxofoons, de soms dunne strijkersklank en de lichtheid van de orkestratie van het komische deeltje ballet van de kuikentjes in hun eierdopjes.
 
Ravels orkestratie is als volgt: 3 fluiten (waarvan 2 ook de piccolo spelen); 3 hobo’s (waarvan één ook Engelse hoorn speelt); 2 klarinetten; 1 basklarinet; 2 fagotten; 1 contrafagot; 1 altsaxofoon; 4 hoorns; 3 trompetten; 3 trombones; 1 tuba, 1 paar pauken, slagwerk (triangel, kleine trommel, zweep, bekkens, grote trom, klokkenspel, grote staafklokken); een xylofoon, een celesta, 2 harpen en strijkers.
 
Bron: nl.wikipedia.org

Het zevende deel heet Bydło. Dat is de naam van een Poolse ossenwagen. Het beeld dat de componist hier voor ogen heeft, zijn de draaiende zware wielen. In het thema is een sterk geaccentueerde puls hoorbaar. Je hoort de wagen nabijkomen en tenslotte weer verdwijnen in de verte. In de orkestversie van Ravel wordt het thema door een tuba vertolkt.

“Pictures at an Exibition” (Moessorgsky-Ravel)
deel 7: Bydło – uitvoering door Filarmonica della Scala o.l.v. V.Gergiev. Tuba solo: Alessandro Fossi. Patrick Bouchard maakte in 2012 een animatiefilm bij Bydło.

Dit deel uit schilderijen van een tentoonstelling is bijzonder geschikt voor massascènes in epische films. In veel Bijbelse en historische spektakelfilms zitten scenes waar massa’s in beweging komen, bijvoorbeeld legers die ten strijde trekken. De klankkleuren die je hierbij hoort, doen vaak denken aan die uit Bydło van Modest Moessorgsky.

The Fall of the Roman Empire)
still uit The Fall of the Roman Empire (1964) Bij dergelijke massascenes past het thema uit Bydło erg goed. Dmitri Tiomkin componeerde de score voor deze film.

Modest Moessorgski [ nl.wikipedia.org ] | Remembering Dimitri Tiomkin [ in70mm.com ]

veertig jaar geleden

terug naar september 1974: welke singles stonden er in de Top 40?

Veertig jaar geleden! Vroeger hoorde ik dat mijn vader zeggen. De verwondering dat hij al zover terug kon kijken in zijn eigen verleden ging meestal samen met een zucht van weemoed. Waar, o waar blijft de tijd? In dergelijke verzuchtingen weet je dat je écht ouder geworden bent. Maar ben je ook al oud geworden? Ja en nee. In de herinnering kun je de jonge jaren terugvinden, en daarmee het jonge ik dat er ook nog steeds is zou moeten zijn.

Top 40
vier singles uit de top 40 van september 1974
Rock your baby van George Mccrae, The Hostage van Donna Summer, Sugar Baby Love van Rubettes en Sundown van Gordon Ligthfoot

Misschien is het terugvinden van de jeugd ook het geheim van de Top 2000 die elk jaar tussen kerst en nieuwjaar wordt uitgezonden. We krijgen er maar geen genoeg van. Dat geldt in het bijzonder voor de vijftigplussers die hun “thuisland” in de jaren zestig en zeventig hebben.

gebeurtenissen uit augustus/september 1974
De Amerikaanse president Richard Nixon treedt af na Watergateschandaal – Wapenstilstand op Cyprus waarbij Turkije het bestuur over een derde van het eiland behoudt – De piratenzenders Radio Veronica en Radio Noordzee Internationaal zenden voor het laatst uit – Haile Selassie, de keizer van Ethiopië, wordt afgezet

Top 40 van 7 september 1974 [ top40.nl ]