Tekeningen, prenten en schilderijen
Al eerder schreef ik iets over een methode om dure kunstboeken te verzamelen tegen een derde van de prijs: geduld. Na ongeveer vijf jaar verramsjt Uitgeverij Waanders, dé uitgever van museumcatalogi in Nederland, een deel van haar slechtlopende boeken. Daar zitten vaak juwelen tussen, want wat het grote publiek niet koopt, is zeker niet altijd oninteressant. In september kocht ik bijvoorbeeld de catalogus bij de tentoonstelling over Venetiaanse prenten (2003). Woensdag kreeg ik de catalogus over Hendrick Goltzius in huis die in datzelfde jaar verscheen bij een tentoonstelling van zijn oeuvre in het Rijksmuseum en het Metropolitan Museum. Het is een schitterend boek dat normaal € 58,90 kost en nu verramsjt wordt voor € 19,90.
Hendrick Goltzius verdient veel meer aandacht in ons land. Net als Frans Hals was hij een van de vele immigranten die zich tegen het einde van de zestiende eeuw in Haarlem hadden gevestigd. Hals kwam uit Antwerpen en bracht zijn zuidelijke zwier mee naar de Spaarnestad, Goltzius kwam uit Mülbracht en bracht uit Duitsland een virtuoze precisie mee die aan Albrecht Dürer herinnert. Als Hals, Rembrandt en Vermeer ‘de grote drie’ uit de zeventiende eeuw zijn, dan behoort Hendrick Goltzius wat mij betreft met Jeroen Bosch en Pieter Breughel tot ‘de grote drie’ van de zestiende eeuw. In 1600 toen hij al 42 was, begon hij pas te schilderen, maar evenaarde in zijn schilderijen tot aan zijn dood in 1617 niet het niveau van zijn tekeningen en gravures uit de zestiende eeuw. Daarom zal hij vooral als graficus bekend blijven. Het is een gemiste kans dat er dit jaar geen postzegel is verschenen ter gelegenheid van zijn 450e geboortedag. Hopelijk komt deze er over negen jaar alsnog bij zijn 400e sterfdag.
Bron: ramsjkrant.nl
Hendrick Goltzius (1558 – 1617) werd geboren in het Duitse Mülbracht (tegenwoordig Bracht) bij Venlo. In 1577 volgde hij de humanistische duizendpoot Dirck Volkertsz. Coornhert, bij wie hij in de leer was, naar Haarlem. In zijn eerste jaren als kunstenaar was hij vooral graveur, eerst naar werken van anderen en daarna in zijn eigen maniëristische stijl, beïnvloed door Bartholomeus Spranger. Samen met Cornelis van Haarlem en Carel van Mander vormde hij een soort Haarlems driemanschap van het maniërisme. Na een reis naar Italiëging hij in een soberder trant graveren. Als graveur muntte hij uit in technische vaardigheid. Omstreeks 1600 begon hij te schilderen. Hij was vooral goed in portretten hoewel hij ook grotere figuurstukken heeft geschilderd.
Bron: nl.wikipedia.org