Koloniale schilderkunst heeft vaak een naieve uitstraling. Dat komt omdat de meeste schilders overzee in de zeventiende eeuw derderangs schilders waren of avonturiers met een beetje talent. Wanneer ze portretten schilderden van kolonisten, spiegelden ze zich aan de officiële portretschilderkunst uit het moederland in Europa. Ze imiteerden de meesters maar door hun technische beperkingen bleven ze in gebreke. IJverig en netjes (lees: stijf) waren ze wel. Deze onbeholpenheid gecombineerd met ijver geeft de koloniale portretten een heel eigen soort aantrekkingskracht.

worcesterart.org