De aantrekkingskracht van film noir wordt voor mij helemaal bepaald door de vorm. Ik hou van de belichting, de contrasten, de sfeer en het tijdsbeeld van de jaren veertig. Hoe betoverend de buitenkant is, zo rot is de binnenkant. Het universum van film noir wordt bevolkt door gangsters, fatale vrouwen en dolende zielen die met hun cynische mensbeeld hun noodlot tegemoet gaan. Is de esthetiek van de film noir voor mij als de zang van de sirene? Ik ben daar nog niet uit. Voorlopig zal ik nog heel wat bladeren door de fotoboeken Film Noir en Bogart.
Auteur James Ursini schreef samen met duizendpoot Alain Silver een boek over de klassieke Amerikaanse film noir (1941-1958). Het bevat hoofdzakelijk zwart-wit foto’s en alle teksten zijn wit op zwart. Een zwart boek dus. “One of the best introduces to the subject. Crime has never looked so good”, schreef The London Times.
Een tweede uitgave van Taschen waarin een (korte) tekst van James Ursini is opgenomen, is een handzaam fotoboekje over Humphrey Bogart in de serie movie icons. Ook hier weer veel fraaie foto’s in zwart-wit en enkele in kleur. De inleiding begint met een reflectie op de icoon: “For centuries religious icons symbolized ideal virtues, such as purity, holiness, and devotion. In the modern age, a secular world has replaced the idols of old with celebrities and called them “icons”. Humphrey Bogart is such an icon.”
