In 2014 had ik al weken uitgezien naar Mr. Turner en toen deze eindelijk in het filmhuis draaide, ging ik onmiddellijk kijken. Er was nauwelijks publiek net als bij Girl with a Pearl Earring (2003) en Goya’s Ghosts (2006). Historische films met schilders in de hoofdrol zijn nu eenmaal geen publiekstrekkers. Of ze moeten Pollock heten. Bijna elke film waarin een schilder centraal staat, is voor mij een feestje. En dat heb ik al sinds Rembrandt fecit 1669 (1977) van Jos Stelling en Caravaggio (1986) van Derek Jarman.
Laatst werd Mr. Turner voor het eerst op de Nederlandse televisie uitgezonden. Ik nam ‘m op en kijk nu gedoceerd want 150 minuten waarin het leven van Joseph Mallord William Turner (1775-1851) langzaam voortkabbelt, blijft voor de televisie toch een lange zit. Nieuwe dingen vallen op. Zoals in het meeste Britse kostuumdrama is de historische betrouwbaarheid groot en het tijdsbeeld tot in de kleinste details gereconstrueerd. De episode die uit het leven van Turner is uitgelicht valt in het tweede kwart van de negentiende eeuw. We zien enkele schilders uit zijn tijd, o.a. John Constable en Benjamin Robert Haydon die opvallend goed gecast zijn.
In de scène die zich afspeelt tijdens de voorbereidingen van de jaarlijkse tentoonstelling van de Royal Academy of Arts zijn naast John Constable en Benjamin Robert Haydon nog andere Victoriaanse schilders te zien.
Mr. Turner (2014)
Cinematography: Dick Pope
Production Design: Suzie Davies
Art Direction: Dan Taylor
Set Decoration: Charlotte Watts
Costume Design: Jacqueline Durran
