my favourite things [ 15 ]

gezien op video: The Third Man (1949)
en ik werd opnieuw verliefd op de Film Noir

Ik keek naar The Third Man, werd getroffen door de expressieve fotografie en bezocht daarna de weblogs noiroftheweek.blogspot.com en noirblog.com En ik liet me natuurlijk weer verleiden door the Femmes Fatales of Film Noir

stills uit The Third Man
stijlmiddelen als scherpe contrasten, schaduwen en diagonalen maken deze film duidelijk schatplichtig aan de Duitse expressionistische film

( … ) wat ook helpt, is natuurlijk de rijke, onheilspellende fotografie: regisseur Carol Reed maakt haast continu gebruik van scheve kadreringen om het idee mee te geven dat er iets niet helemaal klopt, en hij gebruikt zeer geforceerde, bijna theatrale belichting om de mood van de film te versterken. „The Third Man„ is opgetrokken uit schaduwen – Welles speelt hier zowat de helft van z„n rol in silhouet. Let op een scène waarin Martins met Lime heeft afgesproken in het Café Mozart. Opnieuw komt Lime tevoorschijn uit de schaduwen. Hij loopt over een in puin gelegde muur heen en stapt in het licht – waar komt dat licht vandaan? Van de spotlights op de filmset, natuurlijk, vanwaar zou het anders komen? Het wordt niet verondersteld om realistisch te zijn, het moet expressief zijn. Die belichting, die scheve shots en natuurlijk de look van het half platgelegde Wenen maken van „The Third Man„ een ongezien knap gefotografeerde film.

Bron: digg.be

film noir, the master list

Joseph Cotten en Alida Valli
in The Third Man

Film Noir Top 10 volgens IMDB

01. 8.6 Sunset Blvd. (1950)
02. 8.4 The Third Man (1949)
03. 8.4 Double Indemnity (1944)
04. 8.4 The Maltese Falcon (1941)
05. 8.4 Touch of Evil (1958)
06. 8.3 Strangers on a Train (1951)
07. 8.3 The Big Sleep (1946)
08. 8.3 Notorious (1946)
09. 8.3 The Ox-Bow Incident (1943)
10. 8.2 Ace in the Hole (1951)

Bron: film noir list

het ultieme Film Noir beeld
still uit The Big Combo (1955)

ingrediënten van de Film Noir
-angst en onzekerheid
-femme fatale
-hard-boiled detective
-mannelijke hoofdfiguur raakt verstikt in een obsessie voor een vrouw.
-ingewikkelde verhaalstructuur
-eigenverslag van de protagonist aan de hand van flashbacks of voice-over.
-maatschappij is keihard. De mensen zijn slecht en de wereld blijft ondanks alles corrupt. Ook de hoofdfiguren in de film blijven zich afvragen wat goed en wat slecht is.
-de lagere sociale klasse, vaak arbeiders, hoeren, nichten, dieven en barkeepers.
-meestal geen happy end

Bron: nl.wikipedia.org

my other favourite things

In de voetsporen van Heidegger

Volgens Hannah Arendt trok er door het denken van haar leermeester Martin Heidegger een storm. “Hij komt uit het oeroude en wat hij achterlaat, is iets volmaakts, dat zoals al het volmaakte terugvalt aan het oeroude.” Wij gingen bij de beroemde blokhut in Todtnauberg kijken of Arendt gelijk had.

Voetnoten bij de 19e eeuw

In het Rijk van de Geest is alles tegenwoordige tijd en daar alleen ben je onsterfelijk. Zolang je maar niet vergeten wordt, leef je voort. Maar als je bent weggezonken in het collectieve geheugen, kun je met een lemma op wikipedia.org weer boven water komen.

Amerikaanse Burgeroorlog

Deze serie begon op 9 april 2010, precies 145 jaar na het einde van de Civil War, misschien wel het grootste trauma uit de Amerikaanse geschiedenis. Het laatste artikel verscheen op 3 juli 2013. Dat was precies 150 jaar na de Slag bij Gettysburg, het keerpunt in de oorlog.

Napoleon en zijn schilders

Weinig historische figuren zijn zo vaak geschilderd als Napoleon Bonaparte. Niet alleen tijdens zijn bewind maar ook daarna bleven schilders historische gebeurtenissen vastleggen met Napoleon in het centrum van de aandacht. Geschiedvervalsing. Omdat het moest.

Landschapsschilders uit de Goethezeit

Met de Goethezeit wordt in Duitsland de periode 1770-1830 aangeduid. Niet alleen de filosofie, literatuur, beeldhouwkunst, architectuur en muziek kwamen in het Duitse taalgebied tot bloei maar ook de romantische landschapsschilderkunst.

Schilders in Italië

Tot in de 19e eeuw was de reis naar Italië voor veel kunstenaars een verplicht nummer. Tijdens de Grand Tour werden Venetië, Florence en Rome bezocht waar de meesters bestudeerd werden. Maar het Italiaanse landschap bleek voor veel kunstenaars aantrekkelijker.

De schilder en zijn broodheer

Nu de overheid zich als mecenas heeft teruggetrokken worden veel kunstenaars weer afhankelijk van rijke opdrachtgevers en verzamelaars. Net als vroeger dus, toen veel kunstenaars vaak tegen wil en dank de lakeien van de heersende klasse waren.

De waakzaamheid van het hart

De Philokalia is een verzameling geestelijke geschriften die tussen de vierde en veertiende eeuw (in het Grieks) geschreven zijn en in de achttiende eeuw door de heilige Nikodimos van de berg Athos gebundeld zijn. Zijn tijdgenoot Paisius Velichkovsky maakte een vertaling in het Kerkslavisch.

Ovidius’ Metamorphosen

In de Middeleeuwen was er eigenlijk maar één boek. Na de revolutie van de boekdrukkunst kreeg de Bijbel concurrentie van eigentijdse maar vooral ook van klassieke geschriften. De compilatie van mythen die Ovidius aan het begin van onze jaartelling in klassiek Latijn had samengesteld, werd een inspiratiebron voor ontelbare schilders.

Dantes Divina Commedia

Dante stelt zich het Inferno voor als een trechter die breed begint onder het aardoppervlak en dan toeloopt naar het ijskoude middelpunt van de aarde. Daar zetelt Lucifer. Er zijn negen kringen. Dante en Vergilius ontmoetten er steeds grotere zonden en grotere zondaars.

Wolkenkrabbers

Chicago en New York werden eind 19e eeuw proeftuinen waar de skyscraper dankzij een stalen constructie steeds hoger kon worden. Er lagen ook twee Amerikaanse gedachten aan ten grondslag: "Form follows function" en "The sky is the limit."

Op zoek naar de atoomstijl

In de zomer van 2009 was in het Atomium in Brussel de tentoonstelling A la recherche du “Style Atome” te zien. Het is een swingende stijl uit de jaren vijftig die nog steeds beoefend wordt. Noem het geen retro. De atoomstijl is iets speciaals.

Een avontuur van luitenant Blueberry

In 1963 begon de Franse striptekenaar Jean Giraud (1938-2012) samen met scenarist Jean-Michel Charlier (1924-1989) aan zijn levenswerk: Blueberry. Ze lieten zich daarbij inspireren door de spaghettiwestern. Het 50-jarige jubileum van zijn antiheld maakte Giraud net niet meer mee. Hij overleed in 2012.