het geluk van het dier

gelezen in Trouw van vandaag: filosofie van het kijken
reflecties op een schilderij van Willem Maris en een van Lucien Freud

Filosofe Mieke Boon en journalist Peter Henk Steenhuis voeren in de reeks filosofie van het kijken beschouwende gesprekken over schilderijen. Oorspronkelijk werden deze gepubliceerd in Trouw en nu zijn deze dialogen gebundeld in Oefening baart kunst. Filosofie van het kijken dat onlangs bij Uitgeverij Lemniscaat verschenen is. Na lange tijd van afwezigheid stonden er vorige week woensdag en vandaag weer twee dialogen uit deze reeks in Trouw . Ditmaal wordt gereflecteerd op de ongecompliceerde staat van het dier, aan de hand van twee schilderijen: koe aan de slootkant van Willem Maris en Naked Portrait in a Red Chair van Lucien Freud.

Willem Maris
Willem Maris, koe aan de slootkant, 1885-1895
Zo leeft het dier onhistorisch, want het gaat op in het heden als een getal, zonder dat er een wonderlijke breuk achterblijft.

Friedrich Nietzsche

De beschouwing bij koe aan de slootkant met de titel tevreden koe maalt niet om haar psyche is volledig te lezen op de website van Trouw. Boon en Steenhuis stonden overigens al eerder stil bij een schilderij van Willem Maris.

„Zelden is men absoluut tevreden, maar eenmaal ben ik vlak bij dat absolute punt geweest. Dit welbehagen nam toe naar de middag en precies om één uur stond ik op het hoogste punt en vermoedde een zwijmelend toppunt, dat zelfs op geen enkele thermometer staat aangegeven. Mijn lichaam had zijn aardse zwaarte geheel verloren. Mijn gang was zwevende, niet als een vlucht van een vogel die de aarde verlaat, maar als het golven van de wind over het koren. Heel mijn wezen was doorzichtigheid zoals de diepe grond van de zee. Heel de wereld was als verliefd op mij en al het raadselachtige verhelderd.„
 
Søren Kierkegaard

Bij het schilderij van Willem Maris kunnen we gemakkelijk tot een aangename rust komen. Maar het naakt van Lucian Freud zal ons eerder verontrusten. Mieke Boon legt uit hoe dat komt: “Als zij geen mens was maar een dier zou dit werk ons helemaal niet schokken.”

Lucien Freud(…) wat doet deze vrouw? „Zij doet niets met haar lichaam. Iets is mens als het een interactie met het lichaam heeft, als het tegelijkertijd een lichaam is, maar ook dat lichaam heeft. Deze vrouw lijkt nauwelijks enige interactie met haar lichaamte onderhouden. Als zij geen mens was maar een dier zou dit werk ons helemaal niet schokken. Door het onderscheid van Helmuth Plessner begrijp je waarom het wéll schokkerend is. Freud schilderde zijn model niet om haar karakter of emoties bloot te leggen, maar om het menselijk lichaam daarzonder te beschouwen. Kennelijk levert dat een schilderij op dat, weliswaar op intense, aandachtige en indrukwekkende wijze, eerder iets met de aard van een dier gemeen heeft dan iets met de aard van een mens. Deze vrouw drukt niet uit dat ze zich ervan bewust is een lichaam te zijn, noch dat ze dat lichaam heeft. Daardoor is ze vanuit ons perspectief geen persoon.“
 
Bron: trouw.nl
Het (dier) kan niet veinzen, verbergt niets en blijkt ieder moment geheel en al te zijn
wat het is.

Friedrich Nietzsche

Filosofie van het KijkenFilosofie van het kijken
Museumbezoekers blijven gemiddeld negen seconden voor een schilderij staan. Veel te kort om er recht aan te doen. Kun je beter leren kijken? Langer, intensiever, met een ruimere blik? Jazeker, zo blijkt uit de gesprekken die journalist Peter Henk Steenhuis voerde met filosofe Mieke Boon.

Oefening baart kunst. Filosofie van het kijken.

koe aan de slootkant (Willem Maris )
Naked Portrait in a Red Chair (Lucien Freud)