een prachtige, eindeloze tocht

gelezen in Trouw: de tien geboden
een interview met de schilder Henk Helmantel

De schilder Henk Helmantel is schilder-kluizenaar. Een kluizenaar schuwt de publiciteit, maar kan tegelijkertijd ook uitspraken doen die in de maatschappij niet correct heten te zijn. Zo is door de huidige polarisatie bijna onmogelijk om je nog kritisch uit te spreken tegenover de islam zonder dat je ervan verdacht wordt op de PVV te stemmen. Het correcte antwoord moet zijn dat de islam een religie is als alle andere en even waar of onwaar is als alle andere religies. Een combinatie van lui relativisme en onverschilligheid is de beste remedie om sociaal overeind te blijven. Maar Helmantel durft iets anders te zeggen. Een voordeel van een kluizenaarsbestaan is dat je betrekkelijk vrij bent van sociale strategieën.

Henk Helmantel in zijn atelier
Henk Helmantel werkt aan een boekstilleven
Ik heb er geen intensieve studie van gemaakt, maar voor zover ik het kan nagaan, lijkt me dat alle overtuigingen, behalve het christelijk geloof, door de mensen zelf bedacht zijn. Geen mens zou bedenken dat een ander, Christus, alle schuld op zich zou nemen. Die liefde van God is voor ons niet te bevatten; tot zoiets zijn mensen niet in staat. Het christelijk geloof is het ware geloof. Dat betekent dat andere geloven vals zijn.
 
Met name de islam heeft twee gezichten. Ze hebben allerlei dingen van het jodendom en het christendom geleend en één van de stamgoden tot God gemaakt. Maar het ergste is: ze claimen de wereldheerschappij. In die zin vormen ze een groot gevaar. Zo lang ze in de minderheid zijn houden ze zich koest, maar zodra ze de meerderheid vormen gaat het mis. Kijk maar naar de Arabische wereld: daar loopt alles door gebrek aan tolerantie in de soep.
 
Bron: trouw.nl
Er zijn meer mensen op zoek
naar de dingen die er werkelijk
toe doen. Het is een prachtige, eindeloze tocht
Het klinkt misschien raar, maar ik denk dat het mij lukt om in balans te blijven omdat ik altijd heb geweten wat mij voor ogen stond. Ik word misschien iets wijzer, maar ik heb nooit een wilde tijd gehad. Ik ging niet achter de vrouwen aan, ik ben me nooit aan drank te buiten gegaan. Ik heb me van jongs af aan bezig gehouden met geloof, natuur, kunst en geschiedenis. Ik had daardoor ook nooit echte vrienden. Toen ik naar de kunstacademie ging, begon ik op te bloeien. Daar kwam ik in contact met mensen die net zo in het leven stonden. Het christelijk geloof kon ik slechts met enkelen delen, maar dat contact leverde wel spannende en voor mij vormende discussies op. Op alle andere vlakken waren we allemaal geestverwanten. Ineens bevond ik me tussen mensen die óók naar klassieke muziek luisterden en zich bemoeiden met het hele culturele veld. Het was een verademing. En ook een geruststelling: ik ben niet alleen. Er zijn meer mensen op zoek naar de dingen die er werkelijk toe doen. Het is een prachtige, eindeloze tocht.
 
Bron: trouw.nl


Henk Helmantel over de deugd der traagheid [ trouw.nl ]