Voor de één slaat Cézanne met een moker de zichtbare wereld aan gruzelementen. Voor de ander ontleedt hij deze met chirurgische precisie. Maar dat hij een nieuwe visie heeft gebracht waarmee de zichtbare wereld op losse schroeven kwam te staan, is een feit. Cézanne‘s invloed op de kunst die we modern zijn gaan noemen, is groot geweest. In zijn sterfjaar 1906 ontstond het kubisme waarin zijn geest voortleefde. Picasso beschouwde hem als een vader en voor velen is hij nog steeds de vader van de moderne schilderkunst.

De homogene ruimte die de kunst vanaf de Renaissance beheerst had, viel in scherven uit elkaar. Of positiever gezegd, de ruimte toonde zich als een diamant met vele facetten en lichtbrekingen. Daarin staat het kubisme aan het begin van de moderne kunst. De werkelijkheid is gelaagd geworden en de ruimte is niet vanzelfsprekend één geheel meer. Je kunt kubistische schilderijen te gemakkelijk als decoratief zien. Maar dan ontgaat je de visie, die in feite even revolutionair is als de relativiteitstheorie. Het is niet toevallig dat kubisme en relativiteitstheorie in dezelfde jaren wortelen.

Kubisme [ nl.wikipedia.org ]