postzegels en paleizen

Hoe dictators hun slechte smaak verraden

De zelfuitgeroepen Prins Roy van het (door geen enkel land ter wereld erkende) ministaatje Sealand die op een boorplatform in de Noordzee postzegels uitgeeft met zijn eigen beeltenis erop, is er een van het onschuldigste soort. Ook al heeft Prins Roy een scheutje grootheidswaanzin in zijn bloed (vermengd met net iets meer ironie) en een licht bedorven smaak, gelukkig heeft hij geen macht en al helemaal geen geld om een paleis te laten bouwen. Want daarmee verraden alle dictators hun slechte smaak: met postzegels en paleizen.

postzegels uit Roemenië
De postzegels van Posta Romana waren in de jaren tachtig zo lelijk geworden, dat ze nu als camp een collectors item zijn

Bij het kleinste stukje waardepapier blijft de schade nog beperkt, maar bij architectuur kunnen de gevolgen rampzalig zijn. Het Paleis van het Volk (Casa Poporului) dat Ceaucescu in de jaren tachtig voor zichzelf liet bouwen, is waarschijnlijk het meest beruchte voorbeeld van (helaas nog net op tijd) gerealiseerde megalomanie.

postzegels uit Noord Korea
De postzegels van Noord-Korea
zullen voorlopig wel lelijk blijven