Goethe’s Grand Tour [ 4 ]

aan het lezen in Reis door Italië (1786-1788) van Johann Wolfgang Goethe
Goethe over Andrea Mantegna

Chiesa degli EremitaniIn september 1786 reist Goethe van Karlsbad naar Venetië. Op 26 september komt hij aan in Padua waar hij de Chiesa degli Eremitani (Kluizenaarskerk) bezoekt. Goethe moet weinig hebben van kerkelijke kunst, maar is zo in de ban van de antieken dat hij de fresco’s van Andrea Mantegna met episodes uit het leven van de heilige Jacobus en de heilige Christoffel niet wil overslaan. Hij bewondert vooral de architectonische helderheid en gedetaileerdheid van deze muurschilderingen. Wanneer Goethe de schilderingen aanschouwt, zijn deze al 330 jaar oud maar nog steeds in goede staat. Op 11 maart 1944 slaat het noodlot toe en wordt de Ovetari kapel waarin Mantgena‘s fresco’s zich bevinden, door geallieerde bombardementen vrijwel volledig verwoest. Het duurt daarna 59 jaar (!) om aan de hand van duizenden overgebleven stukjes de fresco’s te reconstrueren. In het Mantegnajaar 2006 was in het museum van de Chiesa degli Eremitani een tentoonstelling ingericht over deze reconstructie

In der Kirche der Eremitaner habe ich Gemälde von Mantegna gesehen, einem der älteren Maler, vor denen ich erstaunt bin. Was in diesen Bildern für eine scharfe, sichere Gegenwart dasteht! Von dieser ganz wahren, nicht etwa scheinbaren, effektlügenden, bloß zur Einbildungskraft sprechenden, sondern derben, reinen, lichten, ausführlichen, gewissenhaften, zarten, umschriebenen Gegenwart, die zugleich etwas Strenges, Emsiges, Mühsames hatte, gingen die folgenden Maler aus, wie ich an Bildern von Tizian bemerkte, und nun konnte die Lebhaftigkeit ihres Genies, die Energie ihrer Natur, erleuchtet von dem Geiste ihrer Vorfahren, auferbaut durch ihre Kraft, immer höher und höher steigen, sich von der Erde heben und himmlische, aber wahre Gestalten hervorbringen. So entwickelte sich die Kunst nach der barbarischen Zeit.
 
Bron: gutenberg.spiegel.de
Mantegna
Jacobus op weg naar zijn excecutie 1455
zo (maar dan in kleur) heeft Goethe het in 1786 gezien. Het werd in 1944 verwoest tijdens een bombardement van de geallieerden
Was in diesen Bildern
für eine scharfe, sichere
Gegenwart dasteht!

J.W. von Goethe [ Italienische Reise ]

One of the greatest losses due to the Second World War was without doubt the destruction of the Ovetari Chapel at the Eremitani. finished by 1455 by Mantegna together. initially, with Giovanni d’Alemagna, Antonio Vivarini and Nicolo Pizolo, the latter having created the terracotta altar. The scenes depicting the Assumption of the Blessed Virgin and the martyrdom of Saint Christopher and the transportation of his body have survived, as they were removed before the war. In fact the cycle narrated the stories of Saint James and Saint Christopher, accompanied by the images of Saints and Church Fathers: the twenty-year-old Mantegna showed himself to be a mature, profound interpreter of the new Rennaissance culture which he interpreted in a entirely Paduan manner. ( Bron: hotel-padova.com )

the Mantegna Project [ italica.rai.it ] | andreamantegna2006.it