Dangerous Beauty (a destiny of her own) is losjes gebaseerd op de roman The Honest Courtesan van Margaret Rosenthal en gaat over het leven van de zestiende eeuwse dichteres en cortigiana onesta (eerlijke hoer) Veronica Franco. Zoals het leven van de couritsane draait om haar verleidingskunst, zo is deze hyper-esthetische kostuumfilm in de eerste plaats een lust voor het oog. Maar door de zware enscenering, de fraaie belichting en overvloed aan mooie plaatjes blijft het verhaal nogal aan de oppervlakte. Toch is Dangerous Beauty een aanrader, tenminste als je een beeld wilt krijgen van het decadente Venetiëuit de tijd van Titiaan (de film speelt zich eigenlijk af net na zijn dood) en de andere grote Venetitaanse schilders. Je begrijpt dan ook waarom de Venetiaanse schilderkunst zo’ n grote aantrekkingskracht had op de Europese hofcultuur van de zestiende en zeventiende eeuw: Hun grote olieverfdoeken worden bevolkt door schoonheden, zo van de straten en uit de kanalen van de lagunestad geplukt. De modellen die Titiaan op zijn atelier gebruikte, waren bijna altijd hoeren. Chique en ontwikkelde hoeren, dat wel. Ze wisten zich perfect neer te zetten, ook als ze model moesten staan voor de heilige Maria Magdalena.

Veronica Franco war eine Tochter einer cortigiana onesta, einer intellektuellen Kurtisane, und erlernte die Kunst von ihrer Mutter schon in jungen Jahren. 1565 wurde Veronica in Il Catalogo Di tutte le principale und Pi ù honorate cortigiane Di Venezia verzeichnet, der die Namen, Adressen, und Gebühren von Venedigs angesehensten Prostituierten frei gab.
 
Sie studierte Philosophie, zu ihren Freunden zählten Dichter und Maler, in dieser Zeit entstand auch das Porträt von Jacopo Tintoretto. Vor den 1570er Jahren war sie ein Teil von einem der renommierteren literarischen Kreise der Stadt, an Diskussionen teilnehmend und beitragend und Anthologien der Dichtung editierend. Durch ihrer natürliche Schönheit und geistigen Anlagen geschult, heiratete sie 1564 einen wohlhabenden Arzt. Doch die Ehe war nicht glücklich und Veronica verließ bald ihren Ehemann.
 
1575 erschienen ihre Liebesgedichte Terze rime, die eine gewisse Originalität verraten. Im selben Jahr brach die Pest aus und sie flüchtete mit ihren Kindern aus der Stadt. Zwei Jahre später kehrte sie nach Venedig zurück. 1580 veröffentlichte Veronica ihre Lettere familiari ein diversi [... in meiner Jugend geschriebene Briefe], sowie zwei an den französischen König Heinrich III. gerichtete Sonette einschloss, mit dem sie 1574 sogar eine kurze Verbindung einging.
 
Bron: de.wikipedia.org

historische onjuistheid
Ook al is Dangerous Beauty zeer verzorgd gemaakt, ik ben toch minstens al één historische onjuistheid tegengekomen. In het door de computer gegenereerde panorama van Venetiëzien we bijvoorbeeld de Santa Maria della Salute Maar deze barokke basiliek die tussen 1631 en 1687 gebouwd werd, kan Veronica Franco tijdens haar leven nooit gezien hebben.

Dangerous Beauty | dangerous beauty [ imdb.com ] | The Trial of a Courtesan