Damiens diende in het leger, was bediende en had verschillende andere baantjes. Hij was een goedgelovige en beïnvloedbare man die zich vaak ophield in kringen van het Parlement van Parijs, een rechtbank die in verschillende conflicten had met Lodewijk XV gewikkeld was, en waar opruiende taal tegen de koning gebruikt werd. Op 5 januari 1757 bracht de koning een bezoek aan een van zijn dochters in het kasteel van Versailles. Toen hij in zijn koets wilde stappen kwam Damiens naar voren en stak de koning met een mes, waarbij slechts een oppervlakkige wond ontstond. Damiens werd onmiddellijk gearresteerd. De koning zélf vond de zaak nauwelijks de moeite waard, maar het proces werd voor het Parlement van Parijs gebracht, dat geen moeite spaarde om te verdoezelen dat de eigen magistraten door hun opruiende taal zélf de inspirators tot de moordpoging waren geweest. De morele schuld werd uiteindelijk op perfide wijze bij de Jezuïeten gelegd. Vanwege van deze poging tot koningsmoord (regicide) werd hij op 26 maart 1757 veroordeeld tot de dood door middel van vierendeling. Bij de aankondiging van de straf antwoordde Damiens met de woorden “La journée sera rude” (vertaling: ‘t wordt een zware dag). De terechtstelling vond twee dagen later plaats op het Place de Grève voor het stadhuis van Parijs, en werd bijgewoond door onder andere Casanova.
 
Bron: nl.wikipedia.org

Calas, along with his wife, was a Protestant. France was then a mostly Catholic country; Catholicism was the state religion. While the harsh oppression of Protestantism initiated by King Louis XIV had largely receded, Protestants were, at best, tolerated. Louis, one of the Calas’ sons, converted to Catholicism in 1756. On October 13-October 14, 1761, another of the Calas’ sons, Marc-Antoine, was found dead on the ground floor of the family’s home. Rumors had it that Jean Calas had killed his son because he, too, intended to convert to Catholicism. The family, interrogated, first claimed that Marc-Antoine had been killed by a murderer. Then they declared that they had found Marc-Antoine dead, hanged; since suicide was then considered a heinous crime against oneself, and the dead bodies of suicides were defiled, they had arranged for their son’s suicide to look like a murder. On March 9, 1762, the parlement (appellate court) of Toulouse sentenced Jean Calas to death on the wheel. On March 10, at the age of 64, he died tortured on the wheel, while still very firmly claiming his innocence. Voltaire, contacted about the case, after initial suspicions that Calas was guilty of anti-Catholic fanaticism had subsided, began a campaign to get Calas‘ sentence overturned.
 
Bron: en.wikipedia.org