hoe Mary Pickford haar pijpenkrullen en haar zwijgen verloor
van Jugendstil naar Nieuwe Zakelijkheid
van Jugendstil naar Nieuwe Zakelijkheid
Toen de moeder van Mary Pickford in 1928 stierf, deed haar beroemde dochter afstand van haar beroemde pijpenkrullen. In 1927 had ze in My Best Girl gespeeld, haar allerlaatste zwijgende film. In Coquette uit 1929 zou Mary Pickford haar nieuwe imago aan de wereld presenteren. Bovendien was ze nu ook voor het eerst te horen, want Coquette was haar eerste talkie. Pickford was geen Jugendstilmeisje met pijpenkrullen meer, maar een vrouw van de Nieuwe Zakelijkheid: vrijgevochten en zelfbewust. In 1930 veroverde ze voor haar rol in Coquette de eerste oscar voor de beste actrice. Maar daarna zou haar ster spoedig verbleken. Hollywood’s eerste filmster is voor altijd het zwijgende meisje met de pijpenkrullen gebleven.
Adding sound to movies
would be like putting lipstick
on the Venus de Milo
would be like putting lipstick
on the Venus de Milo
Mary Pickford
Mary Pickford in Coquette 1929
The arrival of sound was her undoing. She appears to have underestimated the value of adding sound to movies. She said, “Adding sound to movies would be like putting lipstick on the Venus de Milo”. She played a reckless socialite in Coquette (1929), a role where she no longer had her famous curls, but rather a 1920s bob; Pickford had cut her hair in the wake of her mother’s death in 1928. Fans were shocked at the transformation. Pickford‘s hair had become a symbol of female virtue, and cutting it was front-page news in The New York Times and other papers.
Bron: en.wikipedia.org
Bron: en.wikipedia.org
