Inmiddels ben ik behoorlijk afgestompt door de ontelbare videoclips die er in de loop der jaren over mij heen gestort zijn. Maar elke keer als ik de intro van you only live twice (1967) zie, lopen er rillingen van gelukzaligheid over mijn rug. Met jeugdsentiment heeft het zeker te maken. Mijn eerste herinneringen gaan terug tot 1967, het jaar waarin voor mij de vage oertijd overging in tijdgebonden herinneringen. Net als in de mystieke en psychedelische ervaring wordt op die grens de eeuwigheid in de tijdelijkheid ontsloten. One life for yourself and one for your dreams.
or so it seems
One life for yourself
and one for your dreams
uit de titelsong
In de film The Limey (1998) vraagt een jong retro-hippiemeisje, geboren in de jaren tachtig aan een veteraan (Peter Fonda) hoe die sixties nu écht waren. En de Easy Rider geeft haar het volgende antwoord:
[pause]
No. It wasn„t that either. It was just „66 and early „67. That’s all there was.
Peter Fonda als Terry Valentine in The Limey (1998)