gisterenavond gezien: The Flaw (2010) van David Sington
What happens when the rich get richer?
Bekroonde documentaire van de Brit David Sington over de kredietcrisis en hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren. Wat ging er mis op de Amerikaanse vastgoedmarkt? Waarom werkt “de onzichtbare hand” (als de prijzen stijgen, daalt de vraag) meestal niet op de effectenmarkt? Sington ziet de toenemende inkomensongelijkheid als een bron van economische instabiliteit en als aanjager van een meltdown op de effectenbeurzen. De documentaire heeft daarom als ondertitel: What happens when the rich get richer? Net als bij de kredietcrisis was aan de crash van 1929 een grote inkomensongelijkheid voorafgegaan waardoor een zeepbel-economie was ontstaan. Op een kritisch moment spatte de zeepbel uit elkaar. Iedereen verloor geld, maar vooral de gewone man met een torenhoge hypotheek, die de prijs van zijn eigen woning zag kelderen, was de dupe. The Flaw prikt de mythe van de vrije markt en het blinde vertrouwen in “marktwerking” (laissez-faire, laissez-passer) definitief door. De “onzichtbare hand” die volgens het neoliberalisme van de jaren negentig de financiële markten had moeten reguleren, bleek vooral een graaiende hand.
The Flaw van David Sington trailer
De “onzichtbare hand“ die volgens het neoliberalisme van de jaren negentig de financiële markten had moeten reguleren, bleek vooral een graaiende hand.
Drie jaar nadat de financiële crisis wereldwijd toesloeg, lijkt er niets veranderd te zijn. De overheid en het huidige politieke systeem blijven in grote mate afhankelijk van de financiële sector. Een sector die niet in staat lijkt te zijn om de veranderingen door te voeren en hun zaken transparanter te maken in een wereld waarin de rijken steeds rijker worden. Filmmaker Sington wil dat er dingen veranderen. In deze film probeert hij uit te leggen wat de onderliggende oorzaak van de afgelopen crisis is. Bekende economen en experts komen aan het woord, zoals vastgoedexpert Robert Shiller, winnaar van de Nobelprijs Joseph Stiglitz en historisch econoom Louis Hyman. Verder legt Sington zijn oor te luister bij kenners van Wallstreet. Slachtoffers van de crisis komen ook aan het woord, zoals Ed Andrews, economisch verslaggever bij de New York Times. Met een ironische knipoog wisselt Sington de interviews af met korte animaties en reclames uit de periode tussen de jaren dertig en zestig.
In de documentaire zijn verschillende animatiefilmpjes uit de jaren vijftig en zestig te zien waaronder It’s Everybody’s Business 1954 in een swingende “cartoon modern” stijl.
Volgens Hannah Arendt trok er door het denken van haar leermeester Martin Heidegger een storm. “Hij komt uit het oeroude en wat hij achterlaat, is iets volmaakts, dat zoals al het volmaakte terugvalt aan het oeroude.” Wij gingen bij de beroemde blokhut in Todtnauberg kijken of Arendt gelijk had.
In het Rijk van de Geest is alles tegenwoordige tijd en daar alleen ben je onsterfelijk. Zolang je maar niet vergeten wordt, leef je voort. Maar als je bent weggezonken in het collectieve geheugen, kun je met een lemma op wikipedia.org weer boven water komen.
Deze serie begon op 9 april 2010, precies 145 jaar na het einde van de Civil War, misschien wel het grootste trauma uit de Amerikaanse geschiedenis. Het laatste artikel verscheen op 3 juli 2013. Dat was precies 150 jaar na de Slag bij Gettysburg, het keerpunt in de oorlog.
Weinig historische figuren zijn zo vaak geschilderd als Napoleon Bonaparte. Niet alleen tijdens zijn bewind maar ook daarna bleven schilders historische gebeurtenissen vastleggen met Napoleon in het centrum van de aandacht. Geschiedvervalsing. Omdat het moest.
Met de Goethezeit wordt in Duitsland de periode 1770-1830 aangeduid. Niet alleen de filosofie, literatuur, beeldhouwkunst, architectuur en muziek kwamen in het Duitse taalgebied tot bloei maar ook de romantische landschapsschilderkunst.
Tot in de 19e eeuw was de reis naar Italië voor veel kunstenaars een verplicht nummer. Tijdens de Grand Tour werden Venetië, Florence en Rome bezocht waar de meesters bestudeerd werden. Maar het Italiaanse landschap bleek voor veel kunstenaars aantrekkelijker.
Nu de overheid zich als mecenas heeft teruggetrokken worden veel kunstenaars weer afhankelijk van rijke opdrachtgevers en verzamelaars. Net als vroeger dus, toen veel kunstenaars vaak tegen wil en dank de lakeien van de heersende klasse waren.
De Philokalia is een verzameling geestelijke geschriften die tussen de vierde en veertiende eeuw (in het Grieks) geschreven zijn en in de achttiende eeuw door de heilige Nikodimos van de berg Athos gebundeld zijn. Zijn tijdgenoot Paisius Velichkovsky maakte een vertaling in het Kerkslavisch.
In de Middeleeuwen was er eigenlijk maar één boek. Na de revolutie van de boekdrukkunst kreeg de Bijbel concurrentie van eigentijdse maar vooral ook van klassieke geschriften. De compilatie van mythen die Ovidius aan het begin van onze jaartelling in klassiek Latijn had samengesteld, werd een inspiratiebron voor ontelbare schilders.
Dante stelt zich het Inferno voor als een trechter die breed begint onder het aardoppervlak en dan toeloopt naar het ijskoude middelpunt van de aarde. Daar zetelt Lucifer. Er zijn negen kringen. Dante en Vergilius ontmoetten er steeds grotere zonden en grotere zondaars.
Chicago en New York werden eind 19e eeuw proeftuinen waar de skyscraper dankzij een stalen constructie steeds hoger kon worden. Er lagen ook twee Amerikaanse gedachten aan ten grondslag:
"Form follows function" en "The sky is the limit."
In de zomer van 2009 was in het Atomium in Brussel de tentoonstelling A la recherche du “Style Atome” te zien. Het is een swingende stijl uit de jaren vijftig die nog steeds beoefend wordt. Noem het geen retro. De atoomstijl is iets speciaals.
In 1963 begon de Franse striptekenaar Jean Giraud (1938-2012) samen met scenarist Jean-Michel Charlier (1924-1989) aan zijn levenswerk: Blueberry. Ze lieten zich daarbij inspireren door de spaghettiwestern. Het 50-jarige jubileum van zijn antiheld maakte Giraud net niet meer mee. Hij overleed in 2012.
Belgian woodcuts & Russian Luboks. Underground comics & Midcentury Modern. Genesis, Pink Floyd & Film Noir ...
These are a few of my favorite things ...