Doordat de overheid zich als geïnstitutionaliseerde mecenas terugtrekt, worden veel kunstenaars die ooit afhankelijk waren van subsidie, nu gedwongen een knieval te maken voor „de markt„. In veel gevallen moeten deze kunstenaars om te overleven, net als vroeger, weer de persoonlijke en commerciële belangen gaan dienen van rijke particuliere opdrachtgevers.
Een serie over de schilder en zijn opdrachtgever in de periode 1712-1912. Aflevering 8: Bernard Blommers en Andrew Carnegie
De Haagse schilder Bernard Blommers (1845-1914) is een van de schilders van de Haagse School. Net als Jozef Israels schilderde hij het leven van arme vissers in Scheveningen of Katwijk. Qua thematiek sluit zijn werk aan bij het sociaal realisme maar zijn stijl herinnert aan de Hollandse genretaferelen van de zeventiende eeuw.
In 1912 kreeg de toen 67-jarige schilder een van de meest prestigieuze opdrachten van zijn carrière: een portret van Andrew Carnegie, die toen na Rockefeller de rijkste man ter wereld was. Deze opdracht heeft hij waarschijnlijk mede te danken aan zijn rondreis door de Verenigde Staten in 1904. Daar had hij het erelidmaatschap van de Artclub in Philadelphia gekregen. In Washington werd hij zelfs ontvangen door president Theodore Roosevelt. Dat Blommers acht jaar later werd uitverkoren om Andrew Carnegie te schilderen, komt waarschijnlijk omdat hij in Amerika al roem vergaard had én uit Den Haag kwam. Carnegie was namelijk de man achter het Vredespaleis in Den Haag dat op dat moment in aanbouw was. Het portret was bestemd voor het Vredespaleis waar het zich nog steeds bevindt. Nadat hij de opdracht had aangenomen, nam Blommers samen met zijn vrouw in 1912 de boot naar Amerika om daar zijn opdrachtgever te portretteren. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om verschillende musea te bezoeken. Ook kreeg hij een interview met de New York Times waarin hij vertelde over zijn techniek:
Bron: New York Times, “Here to Paint Carnegie,“ February 20, 1912
portret van Andrew Carnegie voor het Vredespaleis in Den Haag
I use a very simple palette
and no medium.
Bernard Blommers in the NY Times
Blommers voltooide zijn portret in 1913 en keerde daarna met zijn vrouw terug naar Nederland. Ze bezochten voor hun terugkeer nog twee van hun kinderen die naar de Verenigde Staten geëmigreerd waren. Blommers overleed op 15 december 1914.
