De jaren zeventig hielden op 31 december 1979 op te bestaan. Niet voor types die zich in alles aan de regels van de logica houden. Want eigenlijk eindigden de jaren zeventig op 31 december 1980. Zoals ze op 1 januari 1971 begonnen waren. Maar voor de meeste mensen begonnen de jaren tachtig op 1 januari 1980. Ik weet het nog goed, in de nieuwjaarsnacht begon het te sneeuwen op de Westersingel. De jaren zeventig waren definitief voorbij. De dagen ervoor had ik elke avond geluisterd naar Frits Spits met zijn programma Poplijnen door de jaren zeventig op Hilversum 3. In twaalf uitzendingen werd afscheid genomen van de jaren zeventig. Vier cassettebandjes (1970, 1971, 1974 en 1975) die ik toen heb opgenomen, bewaar ik nog altijd, compleet met jingles en journaals. Inmiddels zijn het historische opnamen geworden.
Ook werd er einde december 1979 een Top 1000 van de jaren zeventig uitgezonden. De hoogste noteringen van de Top 2000 zijn 33 jaar later nog altijd identiek aan de nummers in de top drie van de jaren zeventig: Bohemian rhapsody (1975), Hotel California (1977) en Child in time (1972). Jammer dat One Step Beyond van Madness dit jaar 124 plaatsen in de Top 2000 gezakt is.
Wat stond er deze week 33 jaar geleden in de Top 40?
Weekend van Earth and Fire, Get Up And Boogie van Freddie James, Crazy Little Thing Called Love van Queen, Please Don’t Go van KC and The Sunshine Band, Another Brick In The Wall van Pink Floyd, Lady Of The Dawn van Mike Batt, David’s Song van The Kelly Family, Still van Commodores, Walking On The Moon van The Police, Rapper’s Delight van Sugarhill Gang, Laugh And Walk Away van The Shirts, Fly Too High van Janis Ian, Gimme! Gimme! Gimme! van ABBA, One Step Beyond… van Madness, Can We Still Be Friends van Robert Palmer.
