coolness

gelezen in No Logo : de merken gaan terug naar de schoolbanken

no logoTot een halve eeuw geleden genoten ouderen het respect van jongeren. Dat grijsaards niet alleen de meeste levenservaring maar ook de meeste levenswijsheid verzameld hadden, was een even grote vanzelfsprekendheid als ademen. Maar de massaconsumptiemaatschappij heeft de verhoudingen tussen de generaties omgekeerd. In plaats van dat jongeren naar ouderen luisteren, zijn ouderen naar jongeren gaan luisteren. In No Logo staat een passage waarin die ontwikkeling treffend beschreven wordt. Doordat ons bewustzijn door merken wordt gekolonialiseerd, is de heilige graal van de massacultuur geen levenswijsheid, maar coolness. Hoor je erbij? (of niet?) is levensvraag nummer één geworden.

Vinden de jongelui ons
wel cool genoeg?

uit: No Logo (Naomi Klein)

De weg naar coolness is per definitie geplaveid met twijfel aan je zelf. (“Vind je dit wel cool?” hoor je legioenen tieners elkaar in de winkels zenuwachtig vragen. “Of is dit stom?”) De verscheurende twijfels van de adolescentie zijn in onze tijd echter vragen geworden waar miljarden dollars mee gemoeid zijn. Die onzekerheden worden uitputtend besproken in raden van bestuur en ze maken van copywriters, reclamemakers en president-directeuren rusteloze tieners die voor de spiegel uitproberen hoe ze er het best verveeld uit kunnen zien. Wat ze willen weten is dit: Vinden de jongelui ons wel cool genoeg? Sloven we ons te veel uit om cool te zijn, of zijn we het echt? Kunnen we ons een houding geven? De juiste houding?
 
uit: No Logo – de jeugdmarkt en de markt van coolness

naomiklein.org