In het Duecento kwam in de Toscaanse steden een nieuwe bevolkingsgroep aan de macht, de burgerij. Deze bestond uit kooplieden, bankiers, handwerkslieden uit vooraanstaande gilden en juristen. In tegenstelling tot de arme boerenbevolking in de ommelanden was de burgerij machtig genoeg om onder de feodale heerschappij uit te komen en uiteindelijk zélf aan de macht te komen.
Pisa, Lucca, Florence en Siena ontwikkelden zich tot stadstaten die elkaar fel bevochten. Niet alleen in de handel maar ook in prestige. Zo probeerden de rivalen Florence en Siena elkaar te overtroeven met de hoogste en zwaarste klokkentoren (campanile). Deze “torennijd”, die zich uitbreidde naar andere Toscaanse steden, noemt men soms campanilismo . Een massieve en hoge campanile kon de grootste en zwaarste klokken dragen zodat de stad “haar stem” kon verheffen boven alles en iedereen uit.
Palazzo Vecchio (1298-1314) Florence
Palazzo Pubblico (1297-1344) Siena
Palazzo Comunale (1393-1440) Montepulciano
Palazzo dei Priori (rond 1300) Montalcino
De foto’s werden gemaakt op 22, 23 en 25 juni 2013
Overigens is het campanilismo uit het Trecento in brede zin een verschijnsel van alle tijden, van Babel tot aan de Burj Khalifa . In de 21e eeuw wordt de strijd om de hoogste toren vooral uitgevochten in China en op het Arabisch schiereiland.
