Het eerste dat mij in Menschen Untereinander van Gerhard Lamprecht opviel, was de acteur in de rol van Helmuth Köhler. Waar kende ik zijn profiel ook alweer van? Inderdaad, Alfred Abel speelde de vader van de uitverkorene in Metropolis (1927) van Fritz Lang. In Menschen Untereinander speelt hij een van de personages die in een Miethaus in Berlijn wonen. In het wel en wee in deze woonkazerne weerspiegelt zich de kapitalistische samenleving. De film geeft een rauw realistisch beeld van het leven in de Weimar Republik. Na Die Verrufenen en Die Unehelichen vormt Menschen Untereinander het sluitstuk van een drieluik. De Berlijnse tekenaar Heinrich Zille werkte mee aan het decorontwerp. Gerhard Lamprecht portretteerde net als de fotograaf August Sander de maatschappij van de jaren twintig waarbij sociaal realisme en nieuwe zakelijkheid in elkaar overlopen.
samenleving (Berlijn 1926)
gezien op Arte: Menschen Untereinander (1926)
