twee nijmeegse schilders

Rene stuurde mij een linkje naar galerie Magenta in Nijmegen om mij een paar schilderijen van Diederik Grootjans te laten zien: rauwgeschilderde Nijmeegse stadsgezichten. Net zoals de Fransen over de Haagse School zeggen (“Je moet niet allergisch voor koeien zijn”), zo kun je over het werk van Grootjans zeggen dat je veel auto’s, stoplichten en zebrapaden moet kunnen verdragen.

Diederik Grootjans
Stadsgezicht van Diederik Grootjans
De stadsgezichten die hij de laatste jaren maakt zijn voor hem dan ook vooral aantrekkelijk vanwege de mogelijkheden in vlakverdeling en niet zozeer omdat hij iets heeft met de locaties. Hij is vooral met het beeld bezig, met kijken naar wat er is en dat schilderen. Zijn stadsgezichten zijn ontstaan vanuit een opmerkelijk perspectief. Doordat hij recent zijn rijbewijs haalde, kreeg Grootjans een nieuwe kijk op zijn omgeving. Al rijdend zag hij door de voorruit en in de achteruitkijkspiegel van zijn auto de mooiste afbeeldingen. Dit perspectief is duidelijk terug te vinden in de composities van de schilderijen. Het zijn heel Hollands ogende beelden: regenachtige straten met veel autos in mooie blauwen en grijzen geschilderd. De stijl is te omschrijven als een slordig fotorealisme, dat er van een afstand heel vanzelfsprekend en realistisch uitziet, terwijl je van dichtbij ziet dat het verfvlekken zijn die de illusie oproepen van autos of van een fietser. Diederik Grootjans (Purmerend, 1960) studeerde gedurende een aantal jaren sociologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Als schilder is hij autodidact. Hij woont en werkt in Nijmegen.
 
Bron: galeriemagenta.nl

Naast het werk van Grootjans liep ik ook tegen de stillevens van Jos van Riswick aan. Vorige week presenteerde ik een lijst met ruim 100 hedendaagse Nederlandse stillevenschilders. Jos van Riswick zat daar ook tussen. Hij heeft een uitgebreide site , compleet met webcam.

Jos van Riswick
Stilleven van Jos van Riswick
Bij voorkeur beeld ik de voorwerpen in de stillevens op ware grootte of iets groter af dan ze in werkelijkheid zijn. Aspecten die me boeien in een schilderij zijn de ritmiek, de kleur, het licht en de structuur van de verfhuid. Ik probeer een realistisch stilleven schilderen maar een echte fijnschilder ben ik niet en mijn schilderijen vallen dan ook niet onder het foto-realisme. Het realisme probeer ik meer door middel van illusionistische truuks te bereiken. De penseelvoering speelt dan ook een grote rol.
 
Bron: josvanriswick.nl