Ik heb nog steeds vreselijke spijt dat ik vorig jaar in het Russisch Museum in Sint Petersburg voor 250 roebel een boek over Ivan Sjisjkin liet liggen. Zijn schilderijen deden mij in eerste instantie even denken aan de enorme natuurtaferelen van de schilders van de Hudson River School die ik in het Metropolitan Museum in New York zag. Maar anders dan deze schilderijen zijn Sjisjkin’s voorstellingen helemaal niet theatraal. Hij weet met zijn beschrijvend realisme de indrukwekkende ‘saaiheid’ van de eindeloze wouden in Rusland als geen ander te treffen. Het is precies wat het is, niets meer en niets minder.

Sjisjkin begon zijn studie aan de Moskouse school voor schilderkunst, beeldhouwkunst en architectuur. Na vier jaar ging hij studeren aan de Keizerlijke Academie der Kunsten in Sint-Petersburg, alwaar hij in 1860 afstudeerde. In 1865 werd Sjisjkin benoemd tot lid van de Academie, en later werd hij professor.
 
Gedurende enige tijd leefde Sjisjkin in Zwitserland en Duitsland. Na zijn terugkeer naar Rusland, sloot hij zich aan bij de Zwervers. Sjisjkin is beroemd geworden door zijn romantische bosgezichten, soms met spelende jonge beertjes.
 
Bron: nl.wikipedia.org
 

Sjiskin in Olga’s Gallery | meer Russische schilders