het verloren Paradijs

Jozef van den Berg met kerst in De Telegraaf
Jozef van den Berg
Jozef van den Berg: “We zijn het Paradijs kwijt. Er is maar één manier waarop het goed kan komen, dat is met Gods Liefde”
Jozef van den Berg“Het is als de groep mensen die door de woestijn dwaalt en jij vindt als bij een wonder water. Je steekt je hand erin, drinkt ervan, voelt je in je hele wezen verfrist en verkwikt. Dan begin je te roepen: water, water! En je rent door de woestijn om de anderen te roepen. Maar die zeggen: nee, Jozef, je bent in de war, je ziet dingen die er niet zijn, het is een fata morgana. Maar je kan het water niet in een karaf krijgen, mensen moeten zelf naar de bron gaan. Dat is geloof.” En dat is Jozef, de roepende in de woestijn. Hij lacht bij de stelling dat hij met zijn gelukkige hoofd misschien wel de beste reclame is voor het geloof. “Het geluk dat God me geeft, kan elk mens krijgen. Kijk, daar is de dageraad, daar is tenminste een vermoeden van zon.”
Hij lacht bij de stelling dat hij met zijn gelukkige hoofd misschien wel de beste reclame is voor het geloof.

telegraaf.nl