In het Rijk van de Geest is alles tegenwoordige tijd en alleen daar ben je onsterfelijk. Dat geldt in het bijzonder voor schrijvers. Immers, wie schrijft die blijft. Zolang we hen blijven lezen en gedenken, leven zij voort. En wanneer ze zijn weggezonken in het collectieve geheugen, kunnen ze met een lemma op wikipedia weer even tot leven worden gewekt. Vandaag: Claire Élisabeth Jeanne Gravier de Vergennes de Rémusat (1780-1821)
Claire Élisabeth Jeanne Gravier de Vergennes begon op haar eenentwintigste in 1802 als hofdame te werken voor Joséphine Bonaparte. Haar memoires uit de periode 1802-1808 werden in 1880 in twee delen uitgegeven door haar kleinzoon Paul de Rémusat. Deze memoires vormt een van de voornaamste primaire bronnen over het leven van Joséphine Bonaparte. Ook de meest recente biografie over Joséphine uit 2014 van Kate Williams maakt gebruik van “De Rémusat”. Een andere primaire bron waar uit geput wordt, is Mémoires de Napoleon door Louis Antoine Fauvelet de Bourrienne.